بررسي نقش ميانجي گروه‌هاي تسهيم تجربه بر رابطه ساختار سازماني ارگانيك و مديريت دانش در سازمان‌هاي نظامي

در عصر كنوني كه عصر اطلاعات يا عصر دانش ناميده مي­شود، ديگر اهميت دانش بر كسي پوشيده نيست بلكه آنچه داراي اهميت است، مديريت دانش است. اين پژوهش به دنبال بررسي نحوه تأثيرگذاري ساختار ارگانيك، بر فرآيندهاي مديريت دانش و همچنين بررسي اثر ميانجي گروه‌هاي تسهيم تجربه بر رابطه آن‌ها است. اين پژوهش از نوع هدف كاربردي و از نظر نحوه گردآوري اطلاعات، پيماشي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري در اين پژوهش يك شركت وابسته به صنايع دفاعي مي­باشد. تعداد جامعه آماري كاركنان و كارشناسان300 نفر گزارش شد تعداد حجم نمونه، 90 نفر برآورد گرديد براي پايايي پرسشنامه از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شده و براي تعيين روايي از روش روايي واگرا و همگرا استفاده گرديد. جهت سنجش روايي همگرا از شاخص متوسط واريانس استخراج شده با استفاده از نرم‌افزار SmartPLS2.0 استفاده شد. همچنين روايي واگرا به دليل اينكه مقدار AVE براي هر سازه بيشتر از همبستگي آن سازه با ساير سازه‌هاي موجود در مدل بوده، روايي واگراي مدل تأييد مي‌شود. و از معادلات ساختاري جهت سنجش مدل مفهومي تحقيق استفاده شده است.نتايج تحقيق نشان مي­دهد كه تأثير ساختار ارگانيك بر فرآيندهاي مديريت دانش، معنادار، مثبت مي­باشد. ساختار ارگانيك بر گروه­هاي تسهيم تجربه داراي تأثير معنادار و مثبت است. همچنين گروه­هاي تسهيم تجربه، به­نوبه­ي خود، بر فرآيندهاي مديريت دانش تأثيري معنادار و مثبت دارند و در نهايت، ساختار ارگانيك از طريق ميانجي­گري گروه­هاي تسهيم تجربه، بر فرآيندهاي مديريت دانش داراي تأثيري معنادار، غيرمستقيم و مثبت مي­باشد.