نقد و تحليل و مقايسه‌ي استعاره‌هاي سنتي با استعاره‌هاي مفهومي ليكاف و جانسون

در سال‌هاي اخير، استعاره از باورهاي سنتي خود كه منحصر به «واژه» بود، پا فراتر گذاشت و در نظريه‌هاي جديد «زبان‌شناسان شناختي» فرايند فكري و تجربي انسان را دربرگرفت. باتوجه‌به اين‌كه امروزه، پژوهش‌هاي متعددي با كاربست نظريه‌ي «ليكاف» و «جانسون» انجام مي‌شود، جستار حاضر ضمن مطالعه‌ي كتابخانه‌اي، وجوه اشتراك و افتراق ميان دو نظريه و دو ديدگاه مختلف را، در دو حوزه‌ي زباني و ادبيِ متفاوت مطالعه كرده است. دراين‌راستا، استعاره‌ي سنتي در كتاب‌هاي قدما مطالعه و با استعاره در مفهوم جديد آن مقايسه شد. حاصل پژوهش نشان داد كه نظريه‌ي زبان‌شناسي شناختي، علي‌رغم اشتراكات و افتراقات موجود، به‌طور نسبي اغراق‌آميز است. بسياري از مباحث مطرح‌شده در نظريه‌هاي معاصرين، غالباً همان مفاهيمِ نظريه‌هاي بلاغي سنتي است كه با عنوان‌هاي ديگر مطرح شده است. نظريه‌ي معاصرين علي‌رغم سودمندي، برخي از مباحث مربوط‌به استعاره‌ي سنتي را بلاتكليف رها كرده و باتوجه‌به مقتضيات زباني و ادبي جامعه‌ي ما، به برخي از سؤالات بلاغي پاسخ‌گو نيست.