بررسي قدرت پيشگويي كنندگي نظريه رفتار برنامه ريزي شده برميزان قصد زايمان طبيعي در زنان باردار شهر بيرجند

زمينه و هدف: با توجه به افزايش ميزان سزارين در ايران به عنوان يك معضل بهداشتي و عوارض آن روي مرگ و مير مادران باردار، اين مطالعه با هدف تعيين قدرت پيشگويي كنندگي نظريه رفتار برنامه ريزي شده بر ميزان قصد زايمان طبيعي در زنان باردار شهر بيرجند انجام شد. روش تحقيق: اين مطالعه به صورت مقطعي بود و تعداد 195 زن باردار در هفته هاي20 تا 24 بارداري به روش نمونه گيري در دسترس در شهر بيرجند در سال1394 مورد بررسي قرار گرفتند. جمع آوري داده ها با كمك پرسشنامه استاندارد شده منطبق با سازه هاي نظريه رفتار برنامه ريزي شده، صورت گرفت. پايايي پرسشنامه به وسيله آلفاي كرونباخ در سؤالات آگاهي و نگرش، كنترل رفتار درك شده، هنجارهاي انتزاعي به ترتيب 71/0 71/0، 87/0، 87/0محاسبه گرديد .داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. جهت تعيين چگونگي ارتباط سازه ها، ضريب همبستگي پيرسون و جهت تعيين سهم هر يك از سازه ها، از روش آناليز رگرسيون استفاده گرديد. يافته ها: ميانگين سني زنان باردار شركت كننده در اين مطالعه 4/5 ± 07/26 بود. همبستگي مثبت معناداري بين تمام متغيرهاي مدل رفتار برنامه ريزي شده با قصد زايمان مشاهده گرديد (05/0 P). نتايج به دست آمده نشان داد كه سازه هاي نظريه رفتار برنامه ريزي شده، 53/0 واريانس قصد را پيشگويي مي كنند. سازه هاي هنجار انتزاعي (05/0 P ، 415/0= beta;) و كنترل رفتار درك شده (05/0 P ;، 342/0= beta;) به ترتيب بهترين پيشگويي كننده قصد زايمان بودند. نتيجه گيري: مطالعه حاضر كارايي نظريه ي رفتار برنامه ريزي شده را به عنوان پيشگويي براي اتخاذ تدابيري جهت ترغيب مادران باردار به انتخاب زايمان طبيعي، نشان داد.