محاسبه دوز رسيده به گنادها ناشي از برخي راديوگرافي تشخيصي رايج

زمينه و هدف: در راديوگرافي بيماران قطعاً حفاظت مناطق حساس از جمله گنادها از اهميت زيادي برخوردارند. هدف از مطالعه حاضر محاسبه دز رسيده به گنادها در راديوگرافي هاي ناحيه مجاور گنادها مي باشد. روش تحقيق: در اين مطالعه از دوزيمترهاي ترمولومينسانس (TLD) براي اندازه گيري دوز ورودي پوست استفاده شد. مقدار DAP براي هر معاينه و همچنين اطلاعات مربوط به بيماران شامل: سن، قد، وزن و شرايط راديوگرافي از قبيل ميلي آمپر، زمان، كيلوولتاژ پيك و فاصله فيلم تا كانون ثبت گرديد و با استفاده از نرم افزار 2 PCXMC دوز گنادها محاسبه شد. يافته ها: بيشترين مقدار دوز رسيده به بيضه ها در نماي قدامي خلفي لگن mGy 45/0 و براي تخمدان نيز بيشترين مقدار در نماي قدامي خلفي شكم mGy 306/0 مشاهده شد. كمترين مقدار ميانگين دوز رسيده به بيضه ها و تخمدان مربوط به نماي جانبي كمر و به ترتيب برابر mGy 065/0 و mGy 101/0 بود. نتيجه گيري: يكي از راهكارهاي كم كردن دوز بيماران و دوز گنادها استفاده از حفاظ هاي مناسب براي ارگان هاي حساس به پرتو مي باشد. با توجه به اينكه دز دريافتي بيضه ها در راديوگرافي لگن زياد مي باشد از اين رو استفاده از حفاظ هاي مناسب به خصوص براي بيضه ها در راديوگرافي لگن اكيدا توصيه مي گردد.