تأثير 12 هفته تمرين ورزشي منتخب در آب و مداخله داروي آتورواستاتين بر تغييرات پپتيدهاي ناتريورتيك مردان داراي بيماري قلبي- عروقي

زمينه و هدف: وضعيت پپتيدهاي ناتريورتيك مي تواند پيش بيني كننده بيماري قلبي عروقي در افراد مسن باشد. هدف از اين مطالعه، بررسي اثر 12 هفته تمرين هوازي در آب بر تغييرات پپتيدهاي ناتريورتيك مغزي (Brain Natriuretic Peptide: BNP) و دهليزي (Atrial Natriuretic Peptide: ANP) مردان با بيماري قلبي عروقي بود. روش تحقيق: تعداد 40 نفر از بيماران قلبي عروق كرونري شهر شيراز با دامنه سني 65-50 سال به روش داوطلبانه و هدفمند انتخاب شدند. آزمودني ها به طور تصادفي به چهار گروه 10 نفره شامل: 1) تمرين 2) تمرين و مصرف آتورواستاتين 3) آتورواستاتين 4) كنترل تقسيم شدند. سپس در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون، خون گيري انجام شد. گروه هاي 1و 2 به مدت 12 هفته برنامه تمرين منتخب هوازي در آب را انجام دادند، گروه آتورواستاتين، 20 ميلي گرم به صورت روزانه دارو را طبق تجويز پزشك مصرف كردند. تمرين شامل 12 هفته و هر هفته 3 جلسه براساس طراحي تمرين منتخب هوازي در آب با شدت ثابت 60-55 درصد ضربان قلب هدف فعاليت كردند. هر هفته، سه و نيم دقيقه براساس اصل اضافه بار فزآينده تمرين اضافه شد. از آزمون T وابسته براي بررسي اختلاف پيش آزمون و پس آزمون، تفاوت بين گروهي از طريق تحليل واريانس يك راهه ANOVA با پس آزمون Tukey استفاده شد (P≤0.05). يافته ها: ميانگين BNP چهار گروه آزمودني ها در پس آزمون گروه هاي تمرين (001/0P=P)، آتورواستاتين (002/0=P) و تمرين آتورواستاتين (000/0=P) و ميانگين ANP چهار گروه آزمودني ها در پس آزمون گروه هاي تمرين (002/0P=)، آتورواستاتين (001/0=P) و تمرين آتورواستاتين (000/0=P) كه حداقل تغييرات در BNP به ميزان 18/13 درصد و ANP به ميزان 58/9 درصد مشاهده شد. نتيجه گيري: انجام تمرينات هوازي توأم با مصرف روزانه آتورواستاتين مي تواند تأثير قابل ملاحظه اي بر كاهش پپتيدهاي ناتريورتيك بيماران قلبي عروقي داشته باشد.