ارزيابي ادراك منظر ثابت رنگي در فضاهاي شهري، نمونه موردي: ميدان امام حسين (ع) در شهر تهران

رنگ يكي از مهم‌ترين عناصر به‌كاررفته در منظر شهري است كه ادراك آن به عوامل متعدد عيني و ذهني بستگي دارد. برنامه‌‌ريزي منظر رنگي شهرها به‌عنوان شاخه‌‌اي از علم روانشناسي محيط، مانند برنامه‌‌ريزي پالت رنگي در دكوراسيون داخلي، داراي قواعد مشخصي است كه كمتر مورد توجه قرار گرفته است. اما پژوهش حاضر سعي در شناسايي و ارزيابي ادراك رنگي افراد در فضاي شهري دارد، لذا با شناسايي روش‌‌هاي اخذ نظرات افراد در ادراك منظر رنگي مانند روش VEP (Visitor Employed Photography) و استخراج متغيرهاي سنجش و طراحي پرسشنامۀ تصويري مربوط به آن، سعي شده چگونگي ادراك منظر رنگي ثابت توسط شهروندان در يك فضاي عمومي شهري، براي نمونه ميدان امام حسين تهران، تحليل شود. جامعۀ آماري اين پژوهش به سه دسته تقسيم مي‌‌شود: دستۀ اول ساكنان، دستۀ دوم شاغلان و دستۀ سوم عابران محدوده كه با استفاده از روش نمونه‌‌گيري خوشه‌‌اي تعيين شده‌‌اند. سپس نتايج با روش تحليل كيفي و كمي (با ابزارهايي مانند نرم‌‌افزار Image Color Analyzer و SPSS) تحليل شده‌‌اند و در نهايت جمع‌‌بندي و پيشنهادهاي كليدي ارائه شده‌‌اند. برخي از اهم پيشنهادهاي مذكور مشتمل بر موارد ذيل هستند: سكانس‌‌بندي فضاهاي شهري و برداشت تركيب رنگ در هر سكانس به كمك افزارهاي تجزيه و تحليل رنگ، تعيين رنگ‌‌هاي غالب در هر سكانس و نيازهاي افزودن يا كاستن رنگ از نظر الگوي هارموني رنگ‌‌ها، تعيين نقش و عملكرد غالب هر فضاي شهري و پالت رنگي پيشنهادي متناسب با عملكرد هر فضا، مطالعات اقليم غالب شهر و استخراج اصول لازم براي تعديل اقليم به كمك منظر رنگي، تعيين مخاطبان غالب هر فضا و مطالعۀ مشخصه‌‌هاي ادراكي آنان از رنگ‌‌ها.