تحليل محتواي مجله‌هاي «هنر معماري»، «معمار» و «معماري و ساختمان» براساس نظريۀ برجسته‌سازي (بازۀ زماني 1377 تا 1397)

علي‌رغم نقش مجلات تخصصي در تبليغات، آموزش و ايجاد جريان‌هاي فكري در معماري معاصر ايران، تاكنون هيچ تحقيق جامعي پيرامون محتواي اين رسانه‌ها صورت نگرفته است. تحليل محتواي مجلات «معمار»، «هنر معماري» و «معماري و ساختمان» طي بيست سال فعاليت اخير آنان هدف اين پژوهش است. اهميت اين تحقيق با درك نقش رسانه‌ها در جهت‌دهي به افكار حرفه‌مندان براساس نظريۀ برجسته‌سازي مشخص مي‌شود. تحليل محتوا با مراجعه به منابع دست اول (نسخ اصل مجلات) و كدگذاري دو مرحله‌اي مقالات براساس سياهۀ وارسي محقق‌ساخته در 33 معيار موضوعي. تجزيه و تحليل داده‌ها به روش آناليز ميان‌موردي (cross-case anaysis) صورت‌پذيرفته تا نتايج در دو سطح آمارهاي كمي و تحليل‌هاي كيفي ارائه شوند. سه مجلۀ مذكور، به‌عنوان باثبات‌ترين نشريات تخصصي معماري ايران در بيست سال اخير كه همچنان چاپ آنان ادامه دارد، مجموعاً 221 نسخه از سال 1377 تا پايان 1397 مشتمل بر 4965 مقاله چاپ كرده‌اند. موضوعات «معرفي پروژه در ايران» (مجموعاً 39.19 درصد از كل مقالات)، «تاريخ و مباني نظري» (مجموعاً 23.19 درصد از كل مقالات)، «اخبار رويدادهاي معماري» (مجموعاً 93.12 درصد از كل مقالات) و «معرفي پروژه در غرب» (مجموعاً 81.10 درصد از كل مقالات) بيشترين سهم از محتواي چاپي را به خود اختصاص داده‌اند. بيش از 36.62 درصد واريانس مقالات منتشرشده در باب چهار موضوع مذكور است. مضمون برجسته در بين تمامي مجلات «معرفي پروژه‌ در ايران» است. مجلات تخصصي معماري نقش مؤثري در سوگيري معماران در استفاده از رسانه‌ها به‌عنوان بستر معرفي آثار ساختماني خود و متعاقباً جهت‌دهي اذهان ايشان به سمت «معماري غرب» از طريق انتشار «تاريخ و مباني نظري» داشته‌اند. در خاتمه ميزان هم‌سويي بين مقالات با دغدغه‌هاي جامعۀ حرفه‌اي معماران و برخي محورهاي جايگزين پيشنهاد شده است.