مقايسه شكست امواج راسبي روي اروپا و غرب آسيا از ديدگاه فعاليت موج

در اين مطالعه كميت هاي فعاليت موج و شار فعاليت موج در شكست واچرخندي و چرخندي امواج روي اروپا براي زمستان (15 نوامبر تا 15 آوريل) سال هاي 1979 تا 2018 با استفاده از ميانگين روزانه داده هاي بازتحليل ERA-INTERIM  براي كميت‌هاي ارتفاع ژئوپتانسيلي، سرعت باد افقي و تاوايي پتانسيلي در ترازهاي 300، 200، 150، 100 و50 هكتوپاسكال محاسبه و تحليل شده‌اند. نتايج نشان داد كه در شكست هاي واچرخندي (چرخندي)، يك ناوه باريك (پهن) با محور شمال شرقي جنوب غربي (شمال غربي جنوب شرقي) به همراه تاوايي پتانسيلي در حدود PVU 8-5 (6 - 4) از روي اروپا تا غرب (شرق) درياي مديترانه كشيده مي شود. در شكست واچرخندي (چرخندي) امواج، روي غرب اروپا (درياي مديترانه) افزايش ارتفاع و روي درياي مديترانه (شرق اروپا)، كاهش ارتفاع مشاهده مي شود و مسير انتشار امواج و فرارفت تاوايي آنها استواسو (قطب سو) است؛ درنتيجه، همراه با شكست واچرخندي (چرخندي) امواج، شار استواسوي (قطب سوي) فعاليت موج به پايين دست ناوه در عرض هاي پايين تر (بالاتر) از N40، باعث تقويت (تضعيف) امواج روي درياي مديترانه و غرب آسيا (N40-20) مي شود. در مقايسه با شكست هاي چرخندي، دامنه و مقدار تاوايي امواج در شكست هاي واچرخندي بزرگ تر است؛ جت ها در عرض بالاتري روي اروپا و درياي مديترانه شكل مي گيرند و مؤلفه هاي نصف النهاري و قائم فعاليت موج در شكست واچرخندي حدود 1.5 برابر مقدار آن در شكست چرخندي است. همچنين به نظر مي رسد كه علاوه بر كمتر بودن تعداد شكست هاي چرخندي، اين شكست ها خيلي ضعيف تر از شكست هاي واچرخندي امواج روي اروپا هستند.