بيان نشانگرهاي كبدي در سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي ژله وارتون بند ناف توسط عصارۀ سلول كبد موش

مقدمه: براي پيدا كردن منابع مناسب در جايگزيني پيوند كبد تلاش هايي صورت گرفته شده است. ژله وارتون يك منبع نامحدود از سلول هاي بنيادي است كه مي تواند در سلول درماني و مهندسي بافت به كار رود. در اين مطالعه بررسي كرديم كه آيا سلول هاي بنيادي مزانشيمي مشتق شده از ژله وارتون بند ناف مي توانند در حضور عصارۀ عاري از سلول كبد موش به سلول هاي كبدي تمايز يابند. مواد و روش ها: سلول هاي بنيادي مزانشيمي از بند ناف جدا شدند. سلول ها توسط استرپتوليزين O در حضور عصارۀ عاري از سلول كبد موش به مدت 21 روز نفوذپذير شدند. به منظور ارزيابي تمايز و تغييرات ريخت شناسي، ايمونوهيستوشيمي براي سيتوكراتين 18 و 19 براي سلول هاي تمايز يافته و كنترل انجام شد. سنجش عملكرد توسط روش رنگ آميزي PAS انجام شد. يافته ها: فنوتيپ سلول هاي بنيادي مزانشيمي در حضور عصارۀ عاري از سلول كبدي به سلول هاي چند ضلعي تغيير پيدا كرد. ايمونوهيستوشيمي بيان سيتوكراتين 18 و 19 در سلول هاي تمايز يافته را نشان داد. ذخيره سازي گليكوژن در سلول هاي تمايز يافته توسط رنگ آميزي PAS خاصيت عملكردي سلول هاي تمايز يافته را نشان داد. نتيجه گيري: به نظر مي رسد كه عوامل موجود در عصاره مي توانند سبب تمايز سلول هاي بنيادي مزانشيمي ژله وارتون بند ناف به سلول هاي كبدي عملكردي شوند.