تنظيم روشي كارآمد براي كشت انفرادي جنين هاي گوسفند در مقايسه با روش مرسوم كشت گروهي

كشت آزمايشگاهي زيگوت ها و جنين هاي لقاح يافته در آزمايشگاه يكي از مراحل اصلي توليد جنين آزمايشگاهي است كه تاثير عمده اي بر كميت و كيفيت جنين ها دارد. كشت انفرادي رويان در چندين زمينه پژوهشي و عملي اهميت خاصي دارد. مطالعه حاضر با هدف تنظيم روشي مناسب براي كشت انفرادي جنين هاي گوسفند انجام شد. تخمدان گوسفندان در كشتارگاه جمع آوري شدند و پس از طي مراحل بلوغ تخمك و لقاح آزمايشگاهي، زيگوت هاي احتمالي به صورت دسته هاي 6 تايي در قطره هاي 20 ميكروليتري و انفرادي در قطره هاي 10 و 20 ميكروليتري محيط كشت قرار داده شدند. در آزمايش ديگر تاثير 5 يا 10 درصد سرم (FBS) اضافه شده در روز سوم به قطرات 10 ميكروليتري حاوي يك جنين بر تكامل جنين هاي گوسفند، ارزيابي شد. تعويض محيط تا روز 7 انجام نشد. تحليل آماري داده ها نشان داد كه ميزان تسهيم زيگوت ها در روز سوم، تعداد كلي بلاستوسيست ها، تعداد بلاستوسيست هاي اوليه، متسع و تفريخ شده در روز 6 در هر دو آزمايش تفاوت معني داري ميان گروه هاي مورد مطالعه نداشت؛ ولي در روز 7 تعداد كلي بلاستوسيست ها در كشت انفرادي در قطرات 10 ميكروليتري بيش از كشت گروهي بود و در آزمايش دوم، در گروه 10 درصد سرم در مقايسه با 5 درصد سرم، تعداد كلي بلاستوسيست ها به طور معني دار بيشتر و تعداد بلاستوسيست هاي اوليه به طور معني دار كمتر بود. در مجموع چنين به نظر مي رسد كشت انفرادي جنين هاي گوسفند در قطرات 10 ميكروليتري بدون نياز به تعويض و تازه سازي محيط كشت تا روز 7 و فقط با اضافه كردن 10 درصد سرم در روز 3 نتايج قابل قبولي از نظر ميزان تشكيل بلاستوسيست دارد.