بررسي همبستگي فوتوگرافي داخل دهاني با مشاهده‌ي كلينيكي در تشخيص صفات نان‌متريك دنداني در تحقيقات مورفولوژيك

مقدمه: يكي از مهم‌ترين اهداف يك مورفولوژيست، تعيين صفات نان‌متريك دنداني مي‌باشد كه براي بهتر شدن اين هدف، روش‌هاي مختلفي به كار مي‌رود. با توجه به اين كه تاكنون، تشخيص‌هاي مورفولوژيك غالباً بر اساس يافته‌هاي بصري كلينيكي صورت مي‌گرفته است، هدف از اين مطالعه، بررسي همبستگي فوتوگرافي داخل دهاني با مشاهده‌ي كلينيكي در تشخيص صفات نان‌متريك دنداني بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي توصيفي- مقطعي، تعداد 80 نفر از دانشجوياني كه به هر دليلي به بخش مورفولوژي دانشكده‌ي دندان‌پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي تهران در سال 1396 مراجعه و پس از توجيه طرح، موافقت خود را اعلام نمودند، مورد بررسي قرار گرفتند. در اين پژوهش، صفاتي مانند برجستگي كارابلي، ماريجينال ريج‌هاي ضخيم و شيار جينجيوپالاتال بررسي شدند. براي تهيه‌ي تصاوير فوتوگرافي داخل دهاني، از دوربين Canon EOS استفاده شد. وجود يا عدم وجود صفت در دو روش، با استفاده از ضريب همبستگي اسپيرمن و ميزان همخواني (2R) تعيين و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 22 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند (0.05 ≥ p value). يافته‌ها: ميزان همبستگي روش فوتوگرافي داخل دهاني با مشاهده‌ي كلينيكي از طريق ضريب همبستگي اسپيرمن برابر با 77 درصد بود كه قابل قبول بوده و ميزان همخواني آن‌ها در 69 درصد موارد بود. ضريب كاپا (Kappa) بين دو روش ارائه شد و نشان داد كه ميزان همخواني آن‌ها، 75.78 درصد و عالي بوده است. نتيجه‌گيري: با توجه به اين كه فوتوگرافي داخل دهاني، همبستگي و همخواني قابل قبولي با مشاهده‌ي كلينيكي داشت، اين روش مي‌تواند اطلاعات با ارزشي را در زمينه‌ي تشخيص صفات نان‌متريك مورفولوژي ارائه دهد.