بررسي رابطه‌ي ميان ابعاد عضله‌ي ماستر و ابعاد ورتيكالي صورت و منديبل توسط تصويربرداري توموگرافي كامپيوتري

مقدمه: از آن‌جايي كه تئوري فانكشنال ماتريكس، در بيان رشد و تكامل كرانيوفاشيال اهميت بسزايي دارد، بررسي رابطه‌ي فانكشن عضلات جونده از جمله ماستر با رشد و تكامل فكين به خصوص در بعد ورتيكالي لازم مي‌باشد. هدف از اين مطالعه، بررسي رابطه‌ي ميان ابعاد عضله‌ي ماستر و ابعاد ورتيكالي صورت و منديبل توسط تصويربرداري توموگرافي كامپيوتري بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي توصيفي– تحليلي، تصاوير سي‌تي‌اسكن سه بعدي صورت 190 بيمار (مرد و زن) مورد بررسي قرار گرفت. اندازه‌گيري‌هاي انجام شده از هر دو سمت (چپ و راست)، توسط نرم‌افزار Workstation انجام شد. عرض عضله‌ي ماستر، در نماي آگزيال و طول و ضخامت عضله‌ي ماستر در نماي كرونال محاسبه گرديد. ارتفاع استخوان راموس در هر دو سمت، اندازه‌گيري شد و همچنين اندازه‌گيري بعد ورتيكالي صورت در قدام و خلف انجام گرفت. پس از اندازه‌گيري‌هاي انجام شده، مشاهده گرديد كه اختلاف چشمگيري بين دو سمت صورت وجود نداشت، پس اندازه‌گيري ابعاد در هر دو سمت (چپ و راست) صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري پيرسون و تي در نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 22 تجزيه و تحليل شدند (0.05 p value). يافته‌ها: طول راموس منديبل در هر دو جنس، تفاوت آماري معني‌داري داشت (0.0001 = p value) و مردان، طول راموس بلندتري نسبت به زنان داشتند. در بررسي همبستگي طول راموس منديبل با عرض، طول و ضخامت عضله‌ي ماستر در تمام بيماران، يك رابطه‌ي مستقيم و معني‌دار وجود داشت (0.0001 = p value). بررسي همبستگي ابعاد ورتيكالي صورت با ابعاد عضله‌ي ماستر در اكثر بيماران با زاويه‌ي پلن پالاتال- پلن منديبولار (0.676 = p value) و شيب پلن منديبل، رابطه‌ي مستقيم داشت ولي از نظر آماري معني‌دار نبود (0.993 = p value). نتيجه‌گيري: با تغيير ابعاد عضله‌ي ماستر، ابعاد اسكلتي و مورفولوژي كرانيوفاشيان و زواياي اسكلتي، تحت تأثير قرار مي‌گيرد.