چكيده فارسي :
يافته‌ها: با نگاهي به مشخصات تعيين كننده سلامت معنوي از منظر آموزه هاي اسلامي مي توان دريافت كه ارتباط بسيار نزديك و تنگاتنگي بين خير و خيرخواهي با سلامت معنوي وجود دارد. از مهمترين و محوري ترين ويژگي هاي انسان داراي سلامت معنوي شامل خالق گرايي عاشقانه، عقلانيت ديني، وظيفه گرايي و آخرت نگري مي باشد كه به نوعي اشاره بر خير و خيرخواهي دارند. اين انسان با حب به ديگران در عين اينكه تلاش مي كند تا صادقانه اصول اخلاقي را رعايت نمايد، به ديگران با پندار نيك نظر افكند و در نيكي به آنها به سرعت و با درجاتي بالاتر عمل نمايد، هماهنگي با مردم و مدارا را در كنار شرح صدر يعني همان گشادي روان و روح و تقدم آسايش ديگران بر آسايش خود گسترش دهد، در عين حال تلاش مي نمايد تا در برخورد با مردم خود را ميزان قرار دهد. يعني آنگونه رفتار نمايد كه دوست دارد ديگران با او انگونه باشند.
بحث و نتيجه‌گيري: خير و شر مي‌تواند نقش تاثيرگذاري بر سلامت معنوي داشته باشد. بطوريكه خير باعث ارتقاء و شر باعث كاهش سلامت معنوي افراد مي شود و از طرف ديگر ارتباط خير و سلامت معنوي هم افزايي دارد بطوريكه هر دو باعث افزايش يكديگر مي شوند. پيشنهاد مي‌شود از مباحث خير وشر در جهت سلامت معنوي افراد استفاده شود
چكيده لاتين :
Method: In this study, library resources were searched and internal databases related to the purpose of the study were used.
Results: Looking at the determinants of spiritual health from the perspective of Islamic teachings, one can see that there is a very close relationship between good and benevolence with spiritual health. One of the most important and central features of a human being's spiritual health include romantic creativity, religious rationality, conscientiousness, and hereafter which somehow refer to goodness and benevolence. This man, by loving others, as he strives to uphold ethical principles, to consider others with good faith, and to act quickly and in good faith with others, to cultivate harmony with people and tolerance. The psyche and spirit of others extend the comfort of others, while trying to balance their own people. That is, to behave the way he wants others to be with him.
