رژيم مسئوليت هواپيماي خلبان متحرك

فاقد عنوان لاتين

پيشرفت فناوري هوا و فضا بالاخص در قرن بيستم از نوع ديگري از پرنده هوايي [هواپيماي خلبان متحرك] رونمايي نموده است. در ساليان اخير كاربرد غير نظامي اين هواپيماها توسعه فزاينده‌اي يافته است. بهره‌برداري از اين هواپيما مانند هواپيماي با سرنشين فعلي بايد بطور ايمن بوده و نبايد خطراتي را در هوا و روي زمين براي اشخاص و اموال ثالث ايجاد نمايد. انتقال خلبان از داخل هواپيما به خارج از آن اگرچه داراي مزايا و منافعي براي جامعه جهاني بوده است، ليكن فقدان مقررات يكنواخت در سطح جهاني، موجب طرح موضوعات مهم فني، عملياتي، حقوقي، اجتماعي شده است. با توجه به شمول تعريف هواپيما مندرج در ضميمه شماره 7 كنوانسيون شيكاگو 1944 به هواپيماي خلبان متحرك، اين هواپيما مشمول رژيم مسئوليت مندرج در اسناد بين المللي فعلي مي‌باشد.