تحليل و بررسي رابطه ابعاد سرمايه اجتماعي و رضايت از كيفيت‌زندگي در مناطق روستايي (نمونه مورد مطالعه: روستاهاي شهر كرمانشاه)

با توجه به مهم تلقي بودن رضايت از كيفيت زندگي براي افراد جامعه، تلاش براي ارتقاء آن از اصلي ترين اصول و اولويت‌هاي برنامه ريزان و سياست گذران اجتماعي و مديران و مسئولان حكومتي در هر جامعه و كشوري است. لذا به جرات مي‌توان گفت كليه برنامه‌ها، سياست‌ها و عمليات‌هايي اجرايي در يك جامعه در راستاي ارتقاي كيفيت زندگي مردم آن جامعه است. با توجه به اهميت موضوع، پژوهش حاضر با استفاده از روش ميداني،تكنيك پيمايش و ابزار تحقيق پرسشنامه به دنبال پاسخ به اين سؤال اصلي است كه آيا بين ابعاد مختلف سرمايه اجتماعي و رضايت از كيفيت زندگي در روستاها ارتباط وجود دارد؟ جامعه آماري پژوهش حاضر روستاهاي شهر كرمانشاه است كه تعداد 368 نفر از افراد 18 سال به بالاي آنها به عنوان حجم نمونه مورد بررسي قرار گرفته است. در جهت پاسخگويي به سؤال اصلي اين پژوهش به بررسي و تحليل ابعاد مختلف سرمايه اجتماعي چون اعتماد اجتماعي، انسجام اجتماعي، مشاركت اجتماعي، تعامل اجتماعي و آگاهي اجتماعي به عنوان متغيرهاي مستقل و رابطه آن با رضايت از كيفيت زندگي در روستاها به عنوان متغير وابسته پرداخته شده است. نتايج تحقيق حاكي از ان است كه به جز آگاهي اجتماعي، بين تمامي متغيرهاي مستقل تحقيق با متغير وابسته رابطه مثبت و مستقيم معناداري وجود دارد.