ارزيابي كارايي مدل رگرسيون لجستيك در تهيۀ نقشۀ حساسيت به وقوع سيل

در راستاي جلوگيري از هرگونه خسارات ناشي از سيل، نقشۀ حساسيت به وقوع سيل براي حوضۀ آبخيز هراز در استان مازندران توسط روش رگرسيون لجستيك تهيه گرديد. ابتدا 211 نقطه سيل­گير و 211 نقطۀ غير سيل­گير شناسايي شدند. در دومين مرحله 10 فاكتور مؤثر در وقوع سيل كه شامل شيب، انحناي زمين، طبقات ارتفاعي، فاصله از رودخانه، شاخص رطوبت، توپوگرافي، شاخص توان آبراهه، بارندگي، كاربري اراضي و NDVI مي­باشد، مشخص گرديد. نقشه­هاي رقومي كليۀ پارامتر­ها با استفاده از نرم­افزارهاي ArcGIS 10.1، ENVI 5.1 و SAGAGIS 2 با فرمت رستري تهيه شدند. موقعيت هاي سيل‌گير به صورت تصادفي به دو گروه 70 درصد (151) و 30 درصد (60) به ترتيب براي مدل‌سازي براي اعتبارسنجي تقسيم شدند. وزن لايه‌هاي مورد استفاده با روش Enter توسط نرم‌افزار SPSS.18 مشخص گرديد و در نهايت وزن‌هاي تعيين شده به همراه لايۀ فاكتورهاي مؤثر در وقوع سيل به محيط GIS 10.1 وارد گرديد و نقشۀ نهايي تهيه گرديد. نقشه حساسيت به وقوع سيل تهيه شده به 5 كلاس طبقه بندي شد. براي اطمينان از صحت نقشۀ تهيه شده، از منحني ROC و سطح زير منحني آن استفاده شد. نتايج نشان داد كه براي ميزان پيش‌بيني، سطح زيرمنحني برابر با 3/78 درصد مي­باشد، پس روش رگرسيون لجستيك داراي صحت قابل قبول جهت تهيۀ نقشۀ حساسيت به وقوع سيل مي­باشد. طبق مدل رگرسيون لجستيك، مهمترين فاكتورهاي مؤثر در سيل به ترتيب شامل شاخص رطوبت توپوگرافي، انحناي زمين و شيب مي­باشد. نتايج اين تحقيق مي­تواند براي محققان مختلف، شركت سهامي آب منطقه­اي مازندران، وزارت نيرو، جهاد كشاورزي و ادارات منابع­طبيعي، جهت كاهش خسارات در مواقع سيلابي مفيد و ضروري مي­باشد.