بازانديشي معرفتي و مفهومي عدالت اجتماعي در انديشه سياسي خواجه نصيرالدين طوسي و جان راولز

Conceptual Rethinking of Social Justice in Political Thought of Khaje Nasir Al-Din Al Tusi and John Rawls

واژه عدالت اجتماعي از جمله مفاهيمي است كه در فلسفه سياسي مورد بحث قرار گرفته، ديدگاه ها و برداشت هاي متعددي از آن ارائه شده است. اين واژه تركيبي، بيانگر مفهوم خاصي از عدالت است كه با اقسام ديگر آن از قبيل، عدالت طبيعي، عدالت سياسي، عدالت اقتصادي، عدالت فردي و اخلاقي، تفاوت هايي دارد. نوشتار توصيفي-تحليلي حاضر تلاش دارد اين مفهوم را به لحاظ ماهيتي و معرفتي در انديشه خواجه نصيرالدين طوسي به عنوان يكي از نظريه پردازان انديشه سياسي اسلام و جان راولز به عنوان يك از نظريه پردازان انديشه سياسي در غرب بازشناسي نمايد. نتايج تحقيق نشان مي دهد عدالت اجتماعي در انديشه خواجه نصيرالدين طوسي به مثابه رعايت تناسب، استحقاق ها و شايستگي ها و در انديشه جان راولز عدالت اجتماعي به مثابه انصاف، بي طرفي و برابري فرصت ها است.

The term social justice is one of the concepts discussed in political philosophy, with several perspectives and interpretations of it. This compound term represents a specific concept of justice that differs with other forms, such as natural justice, political justice, economic justice, and individual and moral justice. The present descriptive-analytic article seeks to recognize this concept in terms of its nature and knowledge in the thought of Khajeh Nasir al-Din Tusi as one of the theorists of Islamic political thought and John Rawls as one of the political thinkers in the West. The results of the research show that social justice is in the opinion of Khajeh Nasir al-Din Tusi as respecting the suitability, virtues and merits of John Rawls social justice as fairness, impartiality and equality of opportunity.