نقش متغيرهاي داخلي بر الگوي سياست گذاري هسته اي دولت يازدهم

The Role of Internal Variables on the Nuclear Policy Model of the 11th Government

اين مقاله با هدف پاسخ به اين پرسش صورت گرفت كه متغيرهاي داخلي چه نقشي در سياست گذاري هسته اي دولت يازدهم داشته است؟ مبناي نظري تحقيق نيز مبتني بر نظريه جيمز روزنا در تصميم گيري سياست خارجي است كه معتقد است تغيير رفتار سياسي حكومت ها به مجموعه اي از عوامل پنج گانه شامل متغير شخصيت تصميم گيرنده، متغير نقش و جايگاه تصميم گيرنده، متغير ساختار حكومتي، متغير محيط داخلي و متغير نظام بين الملل وابسته است. فرضيه اصلي هم اين است كه دولت يازدهم جمهوري اسلامي ايران تحث تاثير متغيرهاي داخلي با اتخاذ رويكرد تعاملي، تغيير مذاكره كنندگان و چينش جديد نهادي، بستر دستيابي به توافق هسته اي را فراهم آورد. براي اطمينان از نتايج حاصل اين پژوهش اقدام به اعتبار سنجي از طريق توزيع پرسشنامه ميان شماري از چهره هاي سياسي، دانشگاهي و رسانه اي شد. اين افراد بيشترين مقاله يا اظهار نظر موافق يا مخالف را در جريان مذاكرات هسته اي داشته اند. خبرگان موضوع هسته اي، ميزان تاثير هر يك از مولفه هاي تغيير مذاكره كنندگان، جابجايي نهادي و سياست تعاملي دولت يازدهم و محيط داخلي و پيراموني را بيان مي كنند. تجزيه و تحليل، داده پرسشنامه ها، فرضيه پژوهش را تاييد مي نمايد.

The present study attempts to answer the question of what is the impact of inner variables on the issues, processes and strategies making the political structure of Iran's Eleventh Government in achieving “ The Joint Comprehensive Plan of Action” (JCPOA)? " This research is based on James N. Rosenau's hypothesis in foreign policy decision-making who believed that changing political behavior of the governments relies on the total of five variables: the decision maker characteristic, his part and position, government structure, inside the state variable and universal structure variable. The principle speculation of the research is that the Eleventh Government of Iran, under the influence of media and non-media general inner state variables within the systematic model, by changing the delegation and interactive attitudes, and structural shift from National Security Council to the Foreign Ministry, provided the factors for achieving the nuclear deal (JCPOA). In order to be reassured about the after effects of the research, a questionnaire including 14 questions was designed and distributed among some of the political, academic and media experts; these people had the most articles and positive or negative comments on nuclear talks. The experts of the nuclear issues express the effect of each component of the negotiators, institutional movement, interactive policy of the Eleventh Government, and domestic and foreign environments. The analysis and data survey questionnaires confirmed the hypothesis of the research.