آموزه هاي اجتماعي- اخلاقي و آسيب هاي مرتبط با آن در نسخه خطي ديوان ميرزا سيدعلي متخلص به «شهلا»

با تلفيق گردشگري و فرهنگ مي توان هم جذابيت و رقابتي بودن منطقه و هم جذب گردشگراني را كه با اهدافي چون بازديد، كار، سرمايه گذاري و زندگي سفر مي كنند را، افزايش داد. در اين ميان نقش راهنمايان گردشگري به واسطه ارتباط با گردشگران و جامعه ميزبان بسيار مهم است چرا كه راهنمايان در خط مقدم گردشگري دورنماي بهتري را از فرهنگ جامعه دارا مي باشند. اين پژوهش، كاوشي درشناخت مقوله هاي فرهنگ گردشگري ايرانيان از ديدگاه راهنمايان تور مي باشد. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف شناخت مقوله هاي كارآمد بر فرهنگ گردشگري ايرانيان با بهره گيري از روش نظريه‌ي داده بنيان انجام شده است. جامعه پژوهش را راهنمايان تور گردشگري استان تهران تشكيل ميدهند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند گلوله برفي، 12 نفر از آنان انتخاب شدند. گردآوري اطلاعات با استفاده از مصاحبه عميق و نيمه‌ساختارمند صورت گرفت كه تا رسيدن به سطح اشباع نظري ادامه يافت. تجزيه و تحليل داده‌ها طي سه مرحله‌ي-كدگذاري باز، محوري و انتخابي، انجام شد. نتايج حاصل از تحقيق حاضر استخراج مدل پارادايمي فرهنگ گردشگري ايرانيان است كه نشان داد تبليغات، تفاوت هاي فرهنگي، مدارا وپذيرش اجتماعي، بي تفاوتي اجتماعي، انزواي بين الملل، آموزش، مصرف گرايي، تسامح فرهنگي، اخلاقيات گردشگري، تاثير محيطي، تمرين پرسشگري/كنكاش معرفتي در اين راستا دخيل اند.

this article has no abstract