كليدواژه :
حكمروايي , مديريت شهري , مديريت محلي , شهرداري , ايران
چكيده فارسي :
مديريت شهري يك فرايند است كه در مجموع به يك نظام تصميم گيري منجر خواهد شد، ميزان موفقيت و يا عدم موفقيت مديريت شهري بستگي به قدرت، مشروعيت و ساختار حقوقي، اجتماعي و اقتصادي جامعه دارد. نوع مدل مديريت شهري در دوره هاي مختلف تاريخي و در مناطق مختلف، بازتابنده نگرش و ميزان مشاركت عمومي (رويكرد جمع گرايانه) و قدرت اجرايي مديريتي است. يكي از گفتمان هاي مهم در تعيين مدل مديريتي برتر، تعيين چگونگي اداره شهر و قرارگيري قدرت در دست مديران شهري است. از سوي ديگر، مدل اداره شهر رابطه نزديكي با حل يا ايجاد مسائل شهري دارد. در اين مقاله ضمن شناخت و بررسي چگونگي، سير تحول رويكردهاي اداره و مديريت شهري و سير تحولات سطوح مديريت شهري ايران در ادوار مختلف و بيان وضعيت موجود، نقاط قوت و ضعف (مزايا و معايب) آنها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است.
روش پژوهش: در اين پژوهش با استفاده از روش هاي توصيفي (مطالعات كتابخانه اي)، تحليل داده هاي ثانويه (اسنادي) و تكنيك تحليل محتوا به بررسي و مقايسه تطبيقي ميان رويكرد مديريت سنتي و جديد شهري از دوره حكومت ماد (780 قبل از ميلاد) تا دوره جمهوري اسلامي (سال 1395 ه.ش) پرداخته شده است.
يافته‌ها: يافته هاي پژوهش با توجه به تحليل كاركردها و عملكردهاي مديريت شهري در ايران و اينكه نظام مديريت شهري كشور در حكومتهاي مختلف تحت تأثير برنامهريزي و مديريت متمركز (سازماندهي تمركزگرا) بوده و تجزيه و تحليل عناصر تأثيرگذار مديريت شهري كشور در دوران كنوني در سطوح كلان، منطقهاي و ناحيهاي/محلي و تغييرات سطوح مديريت شهري در طول زمان بيانگر وجود موازيكاري در امر تصميم گيري و برنامه ريزي است.
نتيجه گيري: سير تاريخي روندها و گرايش هاي حاكم بر ويژگي هاي شكلي و محتوايي مديريت شهري در ادوار مختلف، نمايانگر نوعي تكامل شكلي، مفهومي، محتوايي و عملكردي مديريت ها مي باشد؛ به گونهاي كه از برداشت ها و باورهاي تك ساختي و تك ساحتي رو به سـوي برداشت ها و بـاورهـاي چند ساختي و چند ساحتي (مديريت مشاركتي و بهره گيري از خرد جمعي، پاسخ گويي و شفاف سازي) هدايت شـده اسـت. نظام اداره امور شهر در طي صد سال گذشته از وظايف اصلي مديريت شهري به جهت نداشتن منابع درآمدي پايدار، ضعف نهادهاي مدني و محلي و نداشتن جايگاه تعريف شده تشكيلاتي در سلسله مراتب تشكيلاتي كشور، عدم مشاركت در برنامه ريزي به واسطه ماهيت برنامه ريزي متمركز و از بالا به پايين باز مانده و بيشتر به امور بر زمين مانده شهر پرداخته اند. بنابراين، توسعه وظايف و اختيارات شهرداري ها همراه با تمركززدايي و توسعه مديريت يكپارچه شهري ضروري مي باشد.
چكيده لاتين :
Introduction and Purpose of the Research: Urban management is a process that generally leads to a system decision, the extent to which the city's success or failure is dependent on power and legitimacy, and the legal, social and economic structure of the society. The type of urban management in different historical periods and in different regions reflects the attitude and the level of public participation (collectivist approach) and administrative executive authority. In this paper, the ability and weaknesses (their advantages and disadvantages) have been analyzed in order to understand the evolution of the urban management and management approach and the evolutions of Iranian urbanmanagement levels in different developments and to state the status quo.
Methodology: In this research, using descriptive methods (library studies), analysis of secondary data (documents) and content analysis technique, a comparative comparison between the traditional and new urban management approach from the period of the rule of the Med (780 BC) (Until the Islamic Republic of Iran in 1395), the model and strategy of integrated urban management in Iran have been analyzed based on the new perspectives of sustainable urban management.
Findings: The findings of this study are based on the analysis of the functions and functions of urban management in Iran and the fact that the urban management system of the country is influenced by centralized planning and management (centralizing organization) in different governments and analyzing the elements affecting the urban management of the country in Current times at macro, regional, and local / local levels and changes in urban management levels over time reflect the parallel existence of decision making and planning.
Conclusion: The historical trajectory of trends and trends in the shape and content of urban management in different periods represents a form of conceptual, conceptual, content, and functional evolution of management; in such a way that the concepts and beliefs of the single and The one-dimensional approach to multidimensional and multifaceted beliefs (participatory management, utilization of wisdom, responsiveness, and transparency) has been guided. The city administration has over the past hundred years been one of the main responsibilities of urban management due to the lack of sustainable sources of income, the weakness of civil and local institutions, and the lack of a defined organizational position in the country's hierarchy of organization, lack of participation in planning due to the nature of centralized planning and From the top to the bottom ...... they are left behind and mostly paid attention to the affairs of the city.
