مهار رشد رده‌ي سرطاني 562K در شرايط آزمايشگاهي با استفاده از فراكشن‌هاي پروتئيني ديواره‌ي سلولي پروبيوتيك‌هاي لاكتوباسيلوس كازئي و لاكتوباسيلوس پاراكازئي

مقدمه: اين تحقيق به منظور بررسي تاثير فراكشن‌هاي پروتئين با وزن مولكولي بالا و پايين به دست آمده از ديواره‌ي سلولي پروبيوتيك‌هاي لاكتوباسيلوس كازئي و لاكتوباسيلوس پاراكازئي بر رشد رده‌ي سرطاني 562K در شرايط آزمايشگاهي انجام گرفت. روش‌ها: ابتدا باكتري‌ها در محيط كشت اختصاصي و در شرايط بي‌هوازي كشت و پس از شستشو با بافر PBS (Phosphate buffered saline) به كمك دستگاه سونيكاتور، شكسته و جهت جدا كردن ديواره‌ي سلولي از ساير تركيبات سانتريفيوژ شد. سپس، براي رسوب پروتئين‌هاي ديواره‌ از اسيد تري كلرو استيك 72 درصد و داگزالات سديم 15 درصد استفاده شد. آن گاه، غلظت‌هاي πg/ml 500، 1000، 2000، 3000 و 4000 از رسوب پروتئين ديواره‌ي سلولي باكتري‌ها به طور جداگانه در محيط كشت سلولي تهيه و خواص سلول‌كشي آن‌ها عليه رده‌ي سرطاني 562K در شرايط آزمايشگاهي در زمان‌هاي 12، 24، 48 و 72 ساعت با تراكم 10000 سلول در چاهك به روش رنگ‌سنجي MTT [3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide] سنجيده شد. يافته‌ها: فراكشن‌هاي پروتئيني با وزن مولكولي بالا و وزن مولكولي پايين ديواره‌ي سلولي هر دو پروبيوتيك، قادرند به طور معني‌داري (0/046 = P) رشد رده‌ي سرطاني 562K را مهار سازند. نتيجه‌گيري: استفاده از فراكشن‌هاي پروتئيني با وزن مولكولي بالا در هر دو پروبيوتيك لاكتوباسيلوس پاراكازئي و لاكتوباسيلوس كازئي نسبت به فراكشن‌هاي پروتئين با وزن مولكولي پايين داراي اثرات ضد سرطاني بيشتري مي‌باشد. همچنين فراكشن‌هاي پروتئيني ديواره‌ي سلولي پروبيوتيك لاكتوباسيلوس پاراكازئي نسبت به لاكتوباسيلوس كازئي داراي درصد سلول‌كشي بيشتري مي‌باشد.