تأثير پلي‌مورفيسم val66met ژن عامل رشد عصبي مشتق شده از مغز بر يادگيري مهارت حركتي پيچيده

مقدمه: عامل رشد عصبي مشتق شده از مغز (BDNF يا Brain-derived neurotrophic factor)، پروتئيني است كه نقش مهمي در حفاظت نوروني، نورون‌زايي و شكل پذيري سيناپسي دارد و به واسطه‌ي آن، مي‌تواند نقش مهمي در يادگيري حركتي ايفا كند. وجود پلي‌مورفيسم تك نوكلئوتيدي val66met در يكي از نواحي ژن BDNF، منجر به اختلال در بيان اين پروتئين مي‌شود. هدف از انجام تحقيق حاضر، بررسي تأثير اين پلي‌مورفيسم بر يادگيري مهارت حركتي پيچيده بود. روش‌ها: 100 دانشجو از دانشگاه‌هاي شهر كاشان (با ميانگين سني 2/20 ± 21/60) به صورت تصادفي انتخاب شدند و پس از انجام آزمايش‌هاي ژنتيك، 46 نفر فاقد پلي‌مورفيسم val66met و 54 نفر تحت تأثير اين پلي‌مورفيسم شناسايي شدند. 28 نفر از افراد هر دو گروه ژنتيك (56 نفر)، پس از اجراي پيش‌آزمون، به 10 جلسه تمرين دراپ كنترلي بدمينتون پرداختند و 72 ساعت پس از آخرين جلسه‌ي تمرين، پس‌آزمون اجرا شد. براي بررسي طبيعي بودن توزيع داده‌ها، از آزمون Kolmogorov–Smirnov و براي تحليل داده‌ها، از آزمون‌هاي Independent t و Repeated masseurs ANOVA، در سطح معني‌داري 0/05= α استفاده شد. يافته‌ها: هر چند هر دو گروه، پيشرفت قابل توجهي در اثر تمرين داشتند، تفاوت معني‌داري در مراحل پيش و پس‌آزمون بين دو گروه وجود نداشت. نتيجه‌گيري: در كل، نتايج اين تحقيق نشان از عدم تفاوت بين افراد داراي پلي‌مورفيسم val66met و افراد فاقد اين پلي‌مورفيسم در يادگيري مهارت دراپ كنترلي بدمينتون بود. اين عدم تفاوت، مي‌تواند ناشي از عوامل بسياري از جمله نوع تكليف و شيوه‌نامه‌ي تمريني مورد استفاده در اين تحقيق باشد.