بهينه‌سازي كيفيت الكترون‌درماني ديواره‌ي قفسه‌ي سينه‌ي ناهموار بعد از ماستكتومي

مقدمه: الكترون درماني، مزيت افت سريع دوز در عمق بعد از نقطه 80 درصد منحني دوز- عمق دارد. شكل منحصر به فرد منحني هاي ايزودوز پرتو الكترون و انحناي سطح قفسه سينه، الكترون درماني اين ناحيه را پيچيده مي سازد. بولوس ماده اي است كه شكل دهي به پوشش دوز را ميسر مي سازد و ناهمواري هاي سطوح را جبران مي كند. با توجه به در دسترس نبودن وسيع روش هاي درمان انطباقي الكترون درماني، اين مطالعه با هدف ارايه پيشنهادهايي در بهينه سازي روش هاي سنتي (غيرانطباقي) الكترون درماني قفسه سينه ناهموار با استفاده از بولوس و انرژي هاي مختلف الكترون انجام شد. روش ها: پرتودرماني 10 بيمار ماستكتومي شده كه ضايعات سطحي جراحي به صورت ناهمواري با حداقل 1 سانتي متر اختلاف سطح داشتند، بدون بولوس يا با بولوس 5، 10 و 15 ميلي متري و مقادير انرژي 9، 12، 15 و 18 مگاالكترون ولت طراحي شد. دوز سطح، دوز متوسط حجم درمان، ريه و قلب بيماران با استفاده از سيستم طراحي درمان محاسبه و با روش هاي آماري تحليل شد. يافته ها: تركيب ميزان انرژي بالا و بولوس ضخيم، خطر كاهش دوز متوسط حجم درمان را كاهش داد. با استفاده از الكترون 9 همراه با بولوس دوز كافي به حجم درمان نمي رسيد. در اغلب حالت هاي درمان، افزايش دوز دريافتي ريه با مقادير انرژي بالاتر و ضخامت كمتر بولوس، از نظر آماري معني دار بود (P 0.01). نتيجه گيري: دقت در انتخاب ضخامت بولوس در درمان با ميزان انرژي كمتر الكترون اهميت دارد. يافته هاي اين مطالعه پيشنهاد مي دهد كه در سطوح ناهموار، استفاده از انرژي هاي بالاتر الكترون و استفاده از بولوس هاي ضخيم، در حجم درمان بيماران ماستكتومي شده با سطوح ناهموار، پوشش دوز بهتري فراهم مي كند.