بررسي مقايسه‌اي كمبود ويتامين D در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك مراجعه كننده به درمانگاه ناباروري با گروه شاهد

مقدمه: مطالعات متعددي، شيوع بالاي كمبود ويتامين D را در بالغين سالم كشورهاي مختلف نشان داده است. سندرم تخمدان پلي‌سيستيك (PCOS يا Polycystic ovary syndrome)، يكي از اختلالات باليني شايع است كه در 105 درصد زنان در سنين باروري مشاهده مي‌شود و يكي از علل نازايي در زنان محسوب مي‌شود. در اين مطالعه، ارتباط مقايسه‌اي بين كمبود ويتامين D و PCOS در زنان مبتلا به اين سندرم در شهر اصفهان صورت پذيرفت. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مقطعي، گروه مورد شامل 44 نفر از زنان 40-20 ساله بود كه به علت ابتلا به PCOS به درمانگاه نازايي بيمارستان شهيد بهشتي اصفهان مراجعه كرده بودند. گروه شاهد نيز 44 نفر از زنان 40-20 ساله‌ي سالم بودند كه به طور تصادفي انتخاب شدند. وزن و قد آن‌ها با ترازو و متر چسبيده به ديوار اندازه‌گيري و نمايه‌ي توده‌ي بدن محاسبه گرديد. براي هر يك از شركت كنندگان، پرسش‌نامه‌ مورد نظر تكميل گرديد. همچنين، جهت انجام آزمايش ويتامين D، از هر كدام از نمونه‌ها خون‌گيري انجام شد. از آزمون‌هاي Independent t و Mann-Whitney براي مقايسه‌ي چند ميانگين و از آزمون همبستگي Pearson براي تعيين همبستگي دو متغير استفاده شد. يافته‌ها: در گروه‌هاي مطالعه شده، بين سن و قد افراد، اختلاف معني‌داري مشاهده نشد. ويژگي‌هايي مانند سن (0/290 = P)، قد (0/710 = P)، شغل (0/290 = P) و سطح تحصيلات (0/490 = P) در دو گروه شاهد و مورد، اختلاف معني‌داري نداشتند، اما سطح ويتامين D در گروه مورد نسبت به گروه شاهد اختلاف معني‌داري داشت (0/006 = P). نتيجه‌گيري: ميزان ميانگين سطح سرمي ويتامين D در گروه مورد نسبت به گروه شاهد كمتر بود. در ضمن، اين كمبود در افراد با Body mass index (BMI) بيشتر مشهود بود.