بررسي تأثير هم‌افزايي نانوذرات نقره و تابش امواج فراصوت در فركانس MHz 1 پيوسته بر ميزان مرگ سلولي سلول‌هاي MCF7 سرطان پستان

مقدمه: امروزه، اثرات بيولوژيك و كاربردهاي امواج فراصوت به خصوص در حضور نانوذرات به سرعت در حال گسترش است. در اين پژوهش، به بررسي تأثير تابش امواج فراصوت و نانوذرات نقره بر ميزان مرگ سلول‌هاي MCF-7 پرداخته شد. روش‌ها: سلول‌هاي توموري MCF-7 كشت داده شد. سلول‌ها به 4 گروه تقسيم شدند. در گروه نانوذرات، سلول‌ها با غلظت‌هاي 50، 100 و 200 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر از نانوذرات با ابعاد 20 نانومتر در محيط كشت تيمار شدند. در گروه تابش امواج فراصوت، سلول‌ها تحت تابش فراصوت با شدت 2 وات بر سانتي‌متر مربع به مدت 3 دقيقه قرار گرفتند. در گروه نانوذرات همراه تابش امواج فراصوت، ابتدا سلول‌ها با غلظت‌هاي مختلف از نانوذرات در محيط كشت تيمار شدند و بعد از گذشت 5 ساعت، تحت تابش فراصوت با همان مشخصات قرار گرفتند. در گروه شاهد، هيچ مداخله‌اي انجام نشد. سپس، درصد زنده ماندن سلول‌ها در هر چهار گروه با روش MTT (3-(4,5-Dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide) در سه بازه‌ي زماني 24، 48 و 72 ساعت تعيين گرديد. يافته‌ها: درصد بقاي سلول‌هاي 7-MCF در گروه فراصوت به همراه نانوذرات در غلظت‌هاي مختلف نسبت به گروه شاهد در هر سه بازه‌ي زماني تفاوت معني‌داري داشت (0/050 P). در گروه نانوذرات نيز ميزان بقاي سلول‌ها با افزايش غلظت و گذشت زمان كاهش و تفاوت معني‌داري نسبت به گروه شاهد داشت. نتيجه‌گيري: ميزان سميت نانوذرات نقره همراه با تابش فراصوت اثر افزايشي داشت؛ مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه استفاده‌ي هم‌زمان از نانوذرات نقره و امواج فراصوت، سميت سلولي و به دنبال آن مرگ سلولي را افزايش مي‌دهد.