اثر بلوك گيرنده‌هاي N-Methyl-D-Aspartate (NMDA) گلوتامات دركورتكس پره‌فرونتال بر تمايل به مورفين در موش صحرايي نر

مقدمه: اعتياد، اختلال مغزي همراه با تغييرات نوروبيولوژيك است. كورتكس پره‌فرونتال در حافظه، يادگيري، پاداش و اعتياد نقش دارد. اين مطالعه، با هدف بررسي اثر تزريق 2-Amino-5-phosphopentanoic acid (AP5)، آنتاگونيست گيرنده‌ي گلوتامات، در ناحيه‌ي پره‌فرونتال بر تمايل به مورفين انجام شد. روش‌ها: در مجموع، از 27 گروه موش صحرايي نر نژاد ويستار (6 = n) استفاده شد. بدين منظور، از 7 گروه آزمايشي جهت تعيين دزهاي مؤثر و غير مؤثر مورفين و از 20 گروه آزمايشي جهت مطالعه‌ي اثر دزهاي مختلف AP5 بر تمايل به دزهاي متفاوت مورفين در مراحل اكتساب و بيان آزمون رفتاري ترجيح مكاني شرطي شده (CPP يا Conditioned place preference) استفاده گرديد. در نهايت، شاخص CPP مورد ارزيابي قرار گرفت. افته‌ها: شاخص CPP گروه‌هايي كه دزهاي 2/5 (P 0/050), (P 0.001) 5, 7/5(P 0/010) و 10 (0/001 P) ميلي‌گرم/كيلوگرم مورفين را دريافت كردند، به طور معني‌داري نسبت به گروه شاهد (سالين) افزايش نشان داد؛ در حالي كه شاخص CPP در دزهاي 0/5 و 1/0 ميلي‌گرم/كيلوگرم معني‌دار نبود. تزريق دزهاي مختلف AP5 همراه با دز مؤثر مورفين، كاهش معني‌داري را در مراحل اكتساب و بيان CPP درگروه‌هاي آزمايش نسبت به گروه سالين و مورفين نشان داد، اما همراه با دز غير مؤثر مورفين، كاهش معني‌دار فقط در مرحله‌ي بيان CPP گروه آزمايش در مقايسه با گروه سالين و مورفين مشاهده شد (0/001 P). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد تزريق AP5 در كورتكس پره‌فرونتال، باعث افت CPP شود و در نتيجه، تمايل به مورفين را كاهش دهد. احتمال مي‌رود اين اثر به دليل تضعيف يادگيري و اختلال حافظه‌ي ناشي از ناكارآمدي سيستم پاداش در پاسخ به مورفين باشد.