بررسي ارتباط ميان ميزان مصرف لبنيات و سندرم روده‌ي تحريك پذير در بزرگ‌سالان ايراني

مقدمه: رژيم غذايي به ويژه لبنيات، مي‌تواند تغيير دهنده‌ي علايم و بروز اختلالات عملكردي دستگاه گوارش (FGIDs يا Functional gastrointestinal disorders) مانند سندرم روده‌ي تحريك پذير (Irritable bowel syndrome يا IBS) باشد. مطالعه‌ي حاضر، با هدف بررسي ارتباط ميزان مصرف لبنيات و شيوع IBS در بزرگ‌سالان ايراني انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه‌ي مقطعي در چارچوب طرح سپاهان بود كه بر روي جمعيتي 4763 نفره از كارمندان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در دو مرحله انجام گرفت. در مرحله‌ي اول و دوم، اطلاعات مربوط به دريافت‌هاي غذايي و IBS به ترتيب با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي اعتبارسنجي شده‌ي بسامد غذايي و ROME III جمع‌آوري شد. بعد از تطبيق پرسش‌نامه‌هايي كه اطلاعات كاملي در دو مرحله داشتند و حذف جمعيت مبتلا به عدم تحمل لاكتوز، تعداد جمعيت مورد بررسي به 2849 نفر رسيد. افراد مورد مطالعه، از نظر مصرف لبنيات به سه گروه متوالي به نام سهك تقسيم شدند و نسبت شانس ابتلا به IBS در سهك‌ ها بررسي شد.;يافته‌ها: شيوع IBS در جمعيت مورد مطالعه، 20/7 درصد بود. در مدل خام مصرف لبنيات كم‌چرب و نيز پرچرب، شانس ابتلابه IBS بين سهك‌هاي مصرف لبنيات داراي تفاوت آماري معني‌داري نبود. بعد از تعديل اثر عوامل مخدوشگر، باز ارتباط معني‌داري مشاهده نشد. اگر چه، روند كاهشي براي بيماري با افزايش مصرف لبنيات كم‌چرب (نسبت شانس 0/787 با فاصله‌ي اطمينان 95 درصد، 1/10-0/69) و روند افزايشي براي بيماري با افزايش مصرف لبنيات پرچرب (نسبت شانس 1/11 با فاصله‌ي اطمينان 95 درصد، 1/41-0/87) مشاهده شد كه از نظر آماري، معني‌دار نبود. ميزان متوسط مصرف لبنيات، اثر محافظتي در مقابل دردهاي شكمي داشت (نسبت شانس 0/79 با فاصله‌ي اطمينان 95 درصد (0/98-0/64).نتيجه‌گيري:ارتباط معني‌داري بين مصرف لبنيات و شيوع IBS ديده نشد، اما ميزان متوسط مصرف لبنيات، اثر محافظتي در مقابل دردهاي شكمي داشت.