بررسي فراواني ژن‌هاي مقاومت به كينولون به واسطه‌ي پلاسميد oqxA و oqxB در Escherichia coli جدا شده از ادرار بيماران مبتلا به عفونت ادراري در بيمارستان‌هاي شهر يزد

مقدمه: افزايش مقاومت Escherichia coli، عامل عفونت ادراري، به آنتي بيوتيك‌ها منجر به افزايش نگراني در جهان شده است. با توجه به استفاده‌ي گسترده از كينولون‌ها در درمان اين عفونت و محدود بودن مطالعات مقاومت به كينولون‌ها به واسطه‌ي پلاسميد، هدف از انجام پژوهش حاضر، تعيين فراواني ژن‌هاي مقاومت به كينولون به واسطه‌ي پلاسميد oqxA و oqxB كد كننده‌ي افلاكس پمپ در Escherichia coli جدا شده از نمونه‌هاي ادرار بيماران بستري در بيمارستان‌هاي شهر يزد بود. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي توصيفي- تحليلي، در سال 1393، تعداد 94 جدايه‌ي Escherichia coli از ادرار بيماران عفونت ادراري بستري در بيمارستان‌هاي شهر يزد جدا شد. سنجش حساسيت جدايه‌ها نسبت به كينولون‌ها به روش ديسك ديفيوژن بر اساس Clinical and Laboratory Standards Institute 2013 (CLSI 2013) انجام گرديد. واكنش Polymerase chain reaction (PCR) جهت بررسي حضور ژن‌هاي oqxA و oqxB با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي انجام شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS واكاوي گرديد. يافته‌ها: از بين 94 جدايه‌ي Escherichia coli، كمترين و بيشترين مقاومت به كينولون‌ها به ترتيب نسبت به نورفلوكساسين (51/0 درصد) و ناليديكسيك اسيد (73/4 درصد) بود. ژن‌هاي oqxA و oqxB به ترتيب در 4 (4/2 درصد) و 3 (3/2 درصد) جدايه‌ي Escherichia coli مشاهده گرديد. نتيجه‌گيري: مقاومت به كينولون‌ها نسبت به برخي مطالعات ديگر، بيشتر است. فراواني كم ژن‌هاي oqxA و oqxB در مطالعه‌ي حاضر، با نتايج ساير مطالعات مشابه بود. پيشنهاد مي‌شود سنجش