بررسي فنوتيپي و ژنوتيپي ژن‌هاي كارباپنماز در باكتري‌هاي گرم منفي مقاوم به كارباپنم و تعيين الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي آن‌ها

مقدمه: آنتي‌بيوتيك‌هاي كارباپنم اغلب به عنوان آخرين خط درماني براي عفونت‌هاي ايجاد شده توسط باكتري‌هاي گرم منفي مورد استفاده قرار مي‌گيرند. مهم‌ترين مكانيسم مقاومت به كارباپنم‌ها توليد آنزيم‌هاي كارباپنماز مي‌باشد. هدف از انجام اين مطالعه، تعيين الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي و شناسايي باكتري‌هاي گرم منفي مولد كارباپنماز در ايزوله‌هاي باليني بود. روش‌ها: در اين مطالعه، 134 ايزوله‌ي باليني باكتري گرم منفي در سال‌هاي 92-1391 در دو بيمارستان شهر تهران جداسازي گرديد. آزمايش‌هاي حساسيت آنتي‌بيوتيكي با استفاده از روش ديسك ديفيوژن براي 11 آنتي‌بيوتيك تعيين گرديد. سپس، از دو آزمايش فنوتيپي Modified Hodge test (MHT) و Double-disk synergy test (DDST) جهت بررسي توليد ژن‌هاي كارباپنمازها (blaVIMI,II، blaSPM، blaGES، blaNDM، blaKPC، blaOXA-48 و blaIMP-1) استفاده گرديد. در نهايت، ژن‌هاي مقاومت با استفاده از روش Polymerase chain reaction (PCR) مورد شناسايي قرار گرفتند. يافته‌ها: ايزوله‌هاي جدا شده شامل 52 ايزوله‌ي Escherichia coli، 35 ايزوله‌ي Klebsiella pneumoniae، 18 ايزوله‌ي Acinetobacter baumannii، 19 ايزوله‌ي Pseudomonas aeruginosa، 6 ايزوله‌ي Citrobacter freundii، 2 ايزوله‌ي Proteus mirabilis و 2 ايزوله‌ي Enterobacter cloacae بودند. در اين باكتري‌ها، بيشترين ميزان مقاومت به آنتي‌بيوتيك‌هاي ارتاپنم، سفوتاكسيم، سفتازيديم، آزترئونام، كانامايسين و آميكاسين (100 درصد) مشاهده گرديد. آزمايش‌هاي فنوتيپي نشان داد كه 44 ايزوله‌، DDST مثبت و 17 ايزوله، MHT مثبت بودند. نتايج PCR نشان داد كه تنها 4 سويه (Klebsiella pneumoniae، Escherichia coli، Citrobacter freundii و Acinetobacter baumannii) معادل 2/9 درصد از ايزوله‌هاي مورد بررسي، داراي ژن blaIMP-1 بودند. نتيجه‌گيري: با توجه به وجود ژن blaIMP-1 در Klebsiella pneumoniae، Escherichia coli، Citrobacter freundii و Acinetobacter baumannii و امكان انتقال افقي اين ژن‌ها به باكتري‌هاي ديگر و همچنين، با توجه به اهميت اين سويه‌ها در بيمارستان‌ها، شناسايي سريع اين ژن‌ها مي‌تواند نقش مهمي در كنترل و درمان اين باكتري‌ها داشته باشد.