اثر امواج الكترومغناطيس تلفن همراه با فركانس 900 مگاهرتز بر روي بقا و تكثير رده‌ي سلولي MCF7 سرطان پستان در محيط آزمايشگاهي

مقدمه:با افزايش كاربرد تلفن‌هاي همراه، نگراني‌هايي در ارتباط با اثرات زيان‌بار آن وجود دارد كه بررسي اثرات زيستي آن‌ها ضروري است. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي اثر امواج الكترومغناطيس با فركانس 900 مگاهرتز تابش شده از تلفن همراه بر روي بقا و سميت سلول‌هاي Michigan cancer foundation-7 (MCF-7) سرطان پستان در محيط آزمايشگاهي بود. روش‌ها: سلول‌هاي سرطاني MCF-7 كشت داده شد. سلول‌ها به 3 گروه تابش تقسيم شدند و در دو فاصله‌ي 10 و 20 سانتي‌متر از آنتن دستگاه شبيه‌ساز امواج موبايل كه قادر به توليد امواج الكترومغناطيس با فركانس 900 مگاهرتز مي‌باشد، قرار گرفتند. سلول‌ها در زمان‌هاي تابش 6، 15 و 30 دقيقه در روز با فاصله‌ي زماني 10 دقيقه براي هر تابش نسبت به تابش بعدي به مدت 3 و 5 روز متوالي مورد تابش قرار گرفتند. پس از 3 و 5 روز، ميزان رشد و بقاي سلول‌ها با استفاده از روش MTT assay [3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide] و ميزان تكثير سلول‌ها با به كار گيري روش Trypan blue ارزيابي گرديد. آناليز داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام شد. يافته‌ها: زمان‌هاي تابش امواج و بازه‌هاي زماني 3 و 5 روز بر ميزان زنده ماندن سلول‌هاي MCF-7 تأثير معني‌داري داشتند (0/050 P)، اما فواصل تابش 10 و 20 سانتي‌متر بر ميزان زنده ماندن سلول‌هاي MCF-7 تأثير معني‌داري نداشتند (0/050 P). نتيجه‌گيري: تابش امواج الكترومغناطيس با فركانس 900 مگاهرتز با توجه به زمان‌هاي مختلف تابش مي‌تواند باعث كاهش بقا و تكثير سلول‌ها شود.