بررسي تأثير برنامه‌ي آموزش از راه دور بر دانش و نگرش پزشكان عمومي متقاضي خدمت در برنامه‌ي پزشك خانواده در مناطق شهري استان اصفهان

مقدمه: توانمندسازي پزشكان عمومي متقاضي شركت در برنامه‌ي پزشك خانواده، مي‌تواند دستيابي به اهداف اين برنامه را تسهيل نمايد. هدف از انجام اين تحقيق، ارزيابي ميزان تغيير دانش و نگرش پزشكان عمومي، بعد از اجراي يك برنامه‌ي آموزش از راه دور بود. روش‌ها: در يك مطالعه‌ي كارآزمايي ميداني مورد- شاهدي در سال 1392، تعداد 140 نفر پزشك عمومي متقاضي شركت در اجراي برنامه‌ي پزشك خانواده در مناطق شهري بالاي 20 هزار نفر استان اصفهان، به صورت تصادفي در دو گروه 70 نفره، انتخاب شدند. به گروه مورد، يك كتابچه (در مورد برنامه‌ي اصلاح نظام سلامت) ارايه گرديد، اما به گروه شاهد، هيچ بسته‌ي آموزشي داده نشد. هر دو گروه، قبل و بعد از اجراي طرح، با استفاده از پرسش‌نامه‌ي خود ساخته با روايي مناسب (Cronbach s alpha 0/82)، از نظر دانش و نگرش نسبت به برنامه، تحت ارزيابي قرار گرفتند. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌هاي آماري Paired t و Mix ANCOVA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: سه ماه بعد از توزيع بسته‌ي آموزشي، ميانگين نمره‌ي دانش در گروه مورد، به طور معني‌داري افزايش يافت و از 1/61 ± 6/33 به 2/03 ± 13/85 رسيد (0/050 P). همچنين، ميانگين نمره‌ي نگرش در گروه مورد، به طور معني‌داري از 3/00 ± 52/90 به مقدار 3/76 ± 66/14 افزايش و نگرش شركت كنندگان بهبود يافت (0/050 P). با انجام آزمون Repeated measures ANOVA، متغيرهاي سن، جنس، سابقه‌ي كار و نوع استخدام، تأثير معني‌داري در تغييرات نمره‌ي دانش و نگرش نداشتند. نتيجه‌گيري: با آموزش از راه دور، ميزان دانش و نگرش پزشكان عمومي نسبت به اهداف برنامه‌ي اصلاح نظام سلامت، به طور معني‌داري نسبت به گروه شاهد افزايش يافت.