بررسي فراواني نسبي Paratracheal Air Cyst در مراجعين بخش MultiSlice CT Scan بيمارستان الزهراي (س) اصفهان: سال‌هاي 93-1392

مقدمه: Paratracheal air cysts (PACs) ضايعات كيستيك حاوي هوا مي‌باشند كه اغلب در قسمت فوقاني سمت راست تراشه در ورودي قفسه‌ي سينه قرار گرفته‌اند. اگر چه اين ضايعات، به طور معمول بدون علامت هستند، اما گاهي عوارضي نظير سرفه‌ي مزمن، سختي اينتوباسيون و فلج راجعه‌ي عصب حنجره‌اي سمت راست ايجاد مي‌كنند. هدف از انجام اين مطالعه، تعيين فراواني و خصوصيات اين ضايعه با بررسي تصاوير Multidetector computed tomography (MDCT) بود. روش‌ها: در اين مطالعه، 1054 تصوير از قفسه‌ي سينه بيماران مراجعه كننده به بخش MDCT بيمارستان الزهراي (س) اصفهان طي سال‌هاي 93-1392 بررسي گرديد. معيارهاي خروج، شامل وجود ضايعه‌ي تومورال تراشه، ضايعات مادرزادي تراشه، سابقه‌ي عمل جراحي قفسه‌ي سينه بر روي تراشه و سابقه‌ي تراكئوستومي يا تراكئال تيوب بود. PACs از نظر تعداد، اندازه و وجود ارتباط قابل مشاهده با تراشه ارزيابي شدند. اطلاعات دموگرافيك بيماران نيز جمع‌آوري گرديد. يافته‌ها: از 1054 بيمار بررسي شده، 112 نفر (10/6 درصد) داراي PAC بودند. تعداد كيست مشاهده شده، در 103 نفر (92 درصد) يك عدد و در 9 نفر (8 درصد) دو عدد بود. ميانگين سن بيماران مورد مطالعه، 2/1717/2 ± 53/2 سال با دامنه‌ي 91-6 سال بود. 533 نفر (50/6 درصد) از بيماران، مرد و 521 نفر (49/4 درصد) زن بودند. ميانگين اندازه‌ي كيست 2/72 ± 3/89 ميلي‌متر با دامنه‌ي 13/1-1/0 ميلي‌متر بود. همچنين، 43 مورد (38/4 درصد) از كيست‌ها، با برونش رابطه داشتند. اندازه‌ي كيست در 86 نفر (76 درصد) كمتر از 5 ميلي‌متر، در 21 نفر (20 درصد) بين 10-5 ميلي‌متر و در 5 نفر (4 درصد) بيش از 10 ميلي‌متر بود. كيست‌هاي داراي رابطه با برونش، اندازه‌ي بزرگ‌تري داشتند (0/010 = P). نتيجه‌گيري: PAC يك يافته‌ي شايع در CT scan قفسه‌ي سينه مي‌باشد كه به طور معمول، در مكان قابل پيش‌بيني مشاهده مي‌شود. پاتوژنز اين كيست‌ها، تا به حال به طور دقيق شناخته نشده است، اما ديده شدن اين كيست‌ها در سنين بالا، مي‌تواند مطرح كننده‌ي اين باشد كه اين كيست‌ها مي‌توانند هم مادرزادي و هم اكتسابي باشند.