بررسي آنژيوگرافيك توزيع ضايعات عروق كرونري قلب و پيامدهاي قلبي بزرگ در طولاني مدت در بيماران سندرم كرونري حاد: پي‌گيري پنج ساله

مقدمه: سندرم كرونري حاد، مجموعه‌ي علايمي است كه به دنبال پارگي پلاك آترواسكلروتيك يا ترومبوزهاي سوار شده بر آن در عروق كرونر قلبي ايجاد مي‌شوند. اين مطالعه، با هدف بررسي توزيع آناتوميك ضايعات عروق كرونري و بررسي ارتباط آن با پيامدهاي قلبي بزرگ در طولاني مدت (Major adverse cardiac events يا MACE) در بيماران سندرم حاد كرونري بدون صعود قطعه‌ي ST انجام شد. ;روش‌ها: در مطالعه‌ي آينده‌نگر حاضر، بيماران مراجعه كننده با علايم سندرم حاد كرونري بررسي و طي 5 سال بعد با استفاده از پرسش‌نامه‌ي MACE پي‌گيري شدند. ;يافته‌ها: 90 بيمار مورد مطالعه، ميانگين سني 6/60 ± 3/11 سال داشتند. 4/74 درصد شركت كنندگان مرد بودند، 0/60 درصد مبتلا به فشار خون و 4/34 درصد مبتلا به ديابت بودند. از 98 ضايعه‌ي يافت شده، Left anterior descending (LAD)، بيشترين شيوع درگيري (0/46 درصد) را داشت. پس از آن، شيوع درگيري در شريان‌هاي Left circumflex (LCX) و Right coronary artery (RCA) هر كدام 25/3 درصد بود. پي‌گيري‌ها نشان داد كه 2/32 درصد از بيماران، دچار حداقل يكي از عوارض MACE شدند كه بيشتر اين عوارض (0/38 درصد)، مربوط به شريان LAD بود. بيشترين پيامد (3/23 درصد)، مربوط به بازگشايي مجدد عروق كرونر بود، اما ارتباط معني‌داري بين عروق كرونر و خطر بروز MACE يافت نشد. ;نتيجه‌گيري: در اين مطالعه، نسبت توزيع ضايعات عروق كرونر و خطر وقوع MACE مشخص شد. بيشترين پيامد در طي 5 سال پس از آنژيوپلاستي، بازگشايي مجدد اين عروق مي‌باشد كه در پي‌گيري و درمان اين بيماران، كمك شاياني به متخصصين بالين مي‌كند.