تأثير مهارت‌هاي ارتباطي زنان بر خشونت خانگي از سوي همسران

مقدمه: خشونت عليه زنان و همسرآزاري، يكي از معضلات بهداشت روان در زنان است كه در همه‌ي كشورها وجود دارد. عدم توجه به اين مشكل، مي‌تواند صدمات جبران ناپذيري به سلامت روان مادران و كودكان وارد نمايد. ;روش‌ها: مطالعه‌ي مقطعي حاضر، در نمونه‌ي 385 نفري از زنان متأهل منطقه‌ي كرچگان شهرستان لنجان در سال‌هاي 951394 انجام شد. اطلاعات مورد نياز، با استفاده از دو پرسش‌نامه شامل اطلاعات مربوط به ميزان خشونت و همچنين، سنجش آگاهي، نگرش و عملكرد زنان نسبت به خشونت خانگي (همسرآزاري) و مهارت‌هاي ارتباطي آنان جمع‌آوري گرديد. ;يافته‌ها: نمره‌ي آگاهي زنان نسبت به همسرآزاري 90/2 ± 62/7 بود؛ بر اين اساس، اطلاع زنان نسبت به موضوع همسرآزاري از حد متوسط بيشتر بود. رابطه‌ي معني‌داري ميان ميزان خشونت و يكسان يا متفاوت بودن سطح تحصيلات زوجين ديده نشد (500/0 = P). خشونت كل و اجزاي آن، با مهارت ارتباطي كل و مهارت كلامي رابطه‌ي معكوس و معني‌داري داشت (050/0 P). همچنين، ميزان خشونت فيزيكي با تعداد فرزندان و مهارت بازخورد زنان رابطه‌ي مستقيم و با سطح تحصيلات شوهران و مهارت كلامي زنان، رابطه‌ي معكوس نشان داد. ;نتيجه‌گيري: استفاده از مهارت‌هاي ارتباطي، تنش‌ها و مشاجره‌ي بين زوجين را مي‌كاهد يا حداقل به زمان بهتري موكول مي‌نمايد. بديهي است كه مهارت كلامي، عمده‌ترين و مؤثرترين روش در برقراري و مديريت ارتباطات است. يافته‌هاي مطالعه‌ي حاضر، نشان مي‌دهد كه تقويت مهارت‌هاي ارتباطي زنان، مي‌تواند به كاهش خشونت، به ويژه خشونت‌هاي فيزيكي عليه آنان منجر شود.