بررسي ارتباط شاخص‌‌هاي گازهاي خون شرياني با شاخص‌هاي گازهاي ترشحات بزاق در بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه‌

مقدمه: اختلال الكتروليت، يك عارضه‌ي شايع در بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه است كه به منظور تشخيص به موقع آن، غلظت گازهاي خوني اندازه‌گيري مي‌گردد؛ خون‌گيري‌هاي مكرر از اين بيماران، احتمال بروز عوارض ثانويه و عفونت را افزايش مي‌دهد. از اين رو، مطالعه‌ي حاضر با هدف تعيين ارتباط شاخص‌هاي گازهاي خون شرياني با شاخص‌هاي گازهاي ترشحات بزاق در بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه به انجام رسيد. ;روش‌ها: در يك مطالعه‌ي مقطعي، 120 بيمار بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه‌ي بيمارستان الزهراي (س) اصفهان در سال 1395 انتخاب شدند. با نمونه‌گيري از خون و بزاق بيماران، pH و غلظت گازهاي خون و بزاق شامل Partial pressure of carbon dioxide (PCO2)، Bicarbonate (HCO3) و Partial pressure of oxygen (PO2) در بيماران اندازه‌گيري و مقايسه گرديد. ;يافته‌ها: بين PO و 2 HCO3 ،PCO2 ،pH خون و بزاق، همبستگي مستقيم و معني‌داري به ترتيب به مقدار 25/0، 74/0، 72/0 و 58/0 وجود داشت و در تمامي موارد، بين شاخص‌هاي گازهاي خون و بزاق رابطه‌ي مستقيم و معني‌داري وجود داشت (050/0 P براي همه). ;نتيجه‌گيري: بين غلظت گازهاي خون شرياني و بزاق، همبستگي مستقيم و معني‌داري وجود داشت و احتمال آن مي‌رود كه بتوان با آناليز عوامل الكتروليتي در بزاق، احتمال بروز اختلالات الكتروليتي را در بيماران پيش‌بيني نمود و از اين طريق، از ميزان اعمال تهاجمي و بروز عوارض ثانويه‌ي ناشي از خون‌گيري‌هاي مكرر در بيماران بستري در بخش‌ مراقبت‌هاي ويژه كاست، اما با توجه به كمبود مطالعات، پيشنهاد مي‌گردد مطالعات بيشتري در اين زمينه انجام گيرد.