بررسي ميزان تطابق فراواني گونه‌هاي Candida با دو روش مورفولوژي و مولكولي در ايزوله‌هاي جدا شده از بيماران مبتلا به واژينيت

مقدمه: واژينيت كانديدايي، يكي از شايع‌ترين عفونت‌هاي قارچي فرصت‌طلب است كه 75 درصد بانوان حداقل يك بار در طول زندگي آن را تجربه كرده‌اند. جهت تشخيص اين بيماري، از روش‌هاي مختلفي استفاده مي‌شود. هدف از انجام اين مطالعه، مقايسه‌ي نتايج دو روش مورفولوژي و مولكولي در تشخيص اين بيماري بود. روش‌ها: نمونه‌گيري با استفاده از دو سواپ استريل از ترشحات واژن 125 بيمار مشكوك به واژينيت كانديدايي انجام شد. آزمايش مستقيم با تهيه‌ي يك لام رنگ‌آميزي شده با گيمسا و هيدروكسيد پتاسيم 10 درصد و براي كشت از محيط‌هاي Saburo dextrose agar حاوي كلرامفنيكل (SC)، Corn meal agar و محيط Chromagar candida استفاده گرديد. انواع Candida جدا شده درمرحله‌ي اول با مشاهدات ميكروسكوپي لام‌ها و ايجاد رنگ اختصاصي بر روي محيط Chromagar candida و توليد Chlamydoconidia در محيط Corn meal agar شناسايي شدند. همچنين، از روش مولكولي Polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) با استفاده از آنزيم MspI استفاده شد. يافته‌ها: از بين 125نمونه‌ي مورد بررسي، 53 نفر (42 درصد) از نظر واژينيت كانديدايي در هر دو روش مثبت تشخيص داده شدند. گونه‌هاي جدا شده به ترتيب فراواني شامل Candida albicans 46 ايزوله (87 درصد)، Candida glabrata 5 ايزوله (9 درصد) و Candida krusei 2 ايزوله (4 درصد) بود. نتيجه‌گيري: مانند بيشتر مطالعات انجام شده، Candida albicans به عنوان گونه‌ي غالب، بيشترين فراواني را به خود اختصاص داد. اين مطالعه، شيوع بالاي ولوواژينيت كانديدايي در زنان مبتلا را نشان مي‌دهد. با توجه به يكسان بودن نتايج در هر دو روش، همچنين نظر به نبود امكانات كافي و پيشرفته‌ي مولكولي در مناطق محروم، استفاده از آزمون‌هاي فنوتايپي پيشنهاد مي‌گردد.