بررسي فراواني نئوپلاسم‌هاي بدخيم سر و گردن در گروه سني زير 20 سال شهر اصفهان در يك دوره‌ي ده ساله (94-1385)

مقدمه: در كودكان موارد زيادي از تومورهاي ناحيه‌ي سر و گردن گزارش شده است و در مقايسه با موارد مشابه در بزرگ‌سالان، تفاوت‌هاي قابل توجهي در هيستوپاتولوژي و شرايط باليني و درمان خود نشان مي‌دهند. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي اپيدميولوژيك نئوپلاسم‌هاي بدخيم سر و گردن در گروه سني زير 20 سال شهر اصفهان در 10 سال اخير بود. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي توصيفي گذشته‌نگر، پرونده‌هاي مربوط به بدخيمي‌هاي سر و گردن، طي سال‌هاي 94-1385 كه در بخش آسيب‌شناسي دانشكده‌ي دندان‌پزشكي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان و بايگاني بيمارستان‌هاي آيت‌اله كاشاني، سيدالشهدا (ع) و الزهرا (س) نگهداري مي‌شد، مورد بررسي قرار گرفت. از كل پرونده‌ها، پرونده‌هاي مربوط به ضايعات بدخيم سر و گردن در گروه سني زير 20 سال تفكيك و اطلاعات مورد نياز از آن‌ها استخراج شد.داده‌هاي جمع‌آوري شده، با استفاده از آزمون 2χ مورد بررسي قرار گرفتند (050/0 P). يافته‌ها: از تعداد 143 بيمار، 86 نفر دختر و 57 نفر پسر بودند.كارسينوم تيروئيد با 60 مورد (0/42 درصد) و لنفوم نازوفارنكس و گره‌هاي لنفاوي ناحيه‌ي گردن با 35 مورد (5/24 درصد) شايع‌ترين گروه‌ها بودند. توزيع فراواني بيماران بر حسب نوع بدخيمي در 5 سال اول و 5 سال دوم تفاوت معني‌داري نشان داد (020/0 = P). نتيجه‌گيري: شايع‌ترين بدخيمي‌هاي سر و گردن در گروه سني زير 20 سال، كارسينوم تيروئيد از نوع پاپيلاري كارسينوم و لنفوم بود كه با يافته‌هاي ساير مطالعات، هم‌خواني داشت. ميزان ابتلا به بدخيمي‌هاي تيروئيد در دختران بيش از 5 برابر پسران و شيوع لنفوم در پسران، 2 برابر دختران گزارش شد كه اين نتايج نيز در تأييد مطالعات قبلي است.