ارزيابي آنژيوژنز و ضخامت ميومتريوم رحم موش، بلافاصله قبل از لانه‌گزيني در چرخه‌ي طبيعي، همراه با تحريك تخمك‌گذاري و مصرف سيلدنافيل سيترات

مقدمه: انقباضات ميومتر رحمي، نقش كليدي در شكست يا موفقيت لانه‌گزيني رويان بازي مي‌كند. افزون بر آن، آنژيوژنز كافي در ميومتريوم، يك رويداد مهم براي تأمين خون اندومتريوم مي‌باشد. به تازگي، مطالعات زيادي به منظور بررسي اثرات سيلدنافيل سيترات بر روي باروري زنان انجام شده است. اين مطالعه، با هدف بررسي تغييرات ضخامت ميومتريوم و آنژيوژنز وابسته به آن به دنبال تجويز سيلدنافيل سيترات در موش‌هايي كه تحريك تخمداني شده‌اند انجام شد. RTL ;روش‌ها: 30 سر موش بالغ ماده و 10 موش بالغ نر خريداري شدند. موش‌هاي ماده به سه گروه 10تايي شاهد (بدون هيچ گونه مداخله)، گونادوتروپين (دريافت كننده‌ي Human menopausal gonadotropin يا HMG و Human chorionic gonadotropin يا HCG) و گونادوتروپين + سيلدنافيل سيترات (دريافت كننده‌ي HMG، HCG و سيلدنافيل سيترات) تقسيم شدند. بعد از جفت‌گيري، حيوانات بيهوش و رحم آن‌ها به طور سريع براي اهداف بافت‌شناسي و ايمونوهيستوشيمي براي سلول‌هاي Cluster of differentiation 31 (CD31) خارج شد. RTL ;يافته‌ها: در گروه سيلدنافيل سيترات + گونادوتروپين، ضخامت ميومتريوم به طور معني‌داري بيشتر از گروه‌هاي گونادوتروپين و شاهد بود (0.05 P). نتايج ايمونوهيستوشيمي براي سلول‌هاي CD31 در ميوتريوم نشان داد كه تجويز سيلدنافيل سيترات هيچ تغيير معني‌دار مرتبط با آنژيوژنز را در ميومتريوم القا نمي‌كند (0.05 P) RTL ;نتيجه‌گيري: تجويز سيلدنافيل سيترات، هيچ تغيير مشهودي را در آنژيوژنز ميومتريوم ايجاد نمي‌كند، اما سبب افزايش ضخامت آن مي‌شود. با اين وجود، براي ابراز تصميم دقيق در مورد نقش سيلدنافيل سيترات بر روي پارامترهاي اشاره شده، بررسي‌هاي دقيق مولكولي و افزايش مدت زمان مصرف دارو ضروري مي‌باشد.