ارتباط ميان سرعت مصرف وعده هاي غذايي و ريفلاكس معدي مروي در بزرگسالان ايراني

مقدمه: ارتباط ميان سرعت غذا خوردن و ريفلاكس معدي مروي در كشورهاي خاور ميانه كمتر بررسي شده است. اين مطالعه، با هدف بررسي ارتباط ميان سرعت مصرف وعده‌هاي غذايي با علايم ريفلاكس معدي مروي در تعداد وسيعي از ايرانيان انجام شد. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مقطعي، 4669 نفر به پرسش‌نامه‌اي در ارتباط با عادات مختلف غذايي پاسخ دادند. در مورد سرعت مصرف وعده‌هاي غذايي، سه سؤال مطرح شد: «در هنگام غذا خوردن چقدر غذاي خود را مي‌جويد؟ كم، متوسط، زياد»، «به طور معمول ناهار خوردن شما چقدر طول مي‌كشد؟» و «به طور معمول شام خوردن شما چقدر طول مي‌كشد؟ 10 دقيقه، 20-10 دقيقه و 20 دقيقه». ريفلاكس معدي مروي به صورت داشتن سوزش معده (گاهي يا اغلب موارد) در طي سه ماه گذشته تعريف شد و شدت بيماري (سوزش سر دل) با استفاده از مقياس 4 موردي (خفيف، متوسط، شديد و خيلي شديد) تعريف شد. يافته‌ها: شيوع ريفلاكس معدي مروي، 23/7 درصد بود. بعد از تعديل مخدوشگرها، ارتباط معني‌داري باقي ماند. در مدل تعديل شده، كساني كه غذاي خود را «كم» و «متوسط» مي‌جويدند، افزايش خطر 94 و 38 درصدي در ابتلا به ريفلاكس معدي مروي با شدت زياد داشتند. هنگامي كه تأثير مشترك ساير عوامل مخدوشگر اعمال شد، رابطه همچنان معني‌دار باقي ماند و كساني كه غذاي خود را «كم» و «متوسط» مي‌جويدند، افزايش خطر 91 و 35 درصدي در ابتلا به ريفلاكس معدي مروي با شدت زياد داشتند. همچنين، در مدل تعديل شده، كساني كه ناهار خود را در بيشتر از 10 دقيقه مي‌خوردند، كاهش خطر 30 و 25 درصدي در ابتلا به ريفلاكس معدي مروي و شدت سوزش سر دل داشته‌اند. نتيجه‌گيري: در اين مطالعه، يك ارتباط معني‌دار معكوس ميان سرعت مصرف وعده‌ي ناهار و مقدار جويدن غذا و علايم ريفلاكس معدي مروي در جمعيت مورد مطالعه مشاهده شد.