مقايسه‌ي تأثير پنتوپرازول و رانيتيدين بر سطح سرمي منيزيم در كودكان بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه

مقدمه: مطالعه‌ي حاضر، با هدف مقايسه‌ي تأثير دو داروي پنتوپرازول و رانيتيدين وريدي بر سطح سرمي منيزيم در كودكان بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه‌ي كودكان طراحي و اجرا شد. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي كارآزمايي باليني، 70 بيمار بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه‌ي كودكان در دو گروه 35 نفره توزيع شدند. جهت پيش‌گيري از عوارض گوارشي، گروه اول تحت درمان با پنتوپرازول وريدي و گروه دوم تحت درمان با رانيتيدين وريدي قرار گرفتند. سطح سرمي منيزيم، به مدت يك هفته به صورت روزانه اندازه‌گيري و در دو گروه مقايسه شد. نتايج به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها: در طول مدت مطالعه، 18 نفر (51/4 درصد) از گروه پنتوپرازول و 21 نفر (60 درصد) از گروه رانيتيدين، دچار هيپومنيزيمي شدند، اما بين دو گروه، از اين نظر تفاوت معني‌داري مشاهده نگرديد (0/470 = P). همچنين، بر اساس آزمون t، مقايسه‌ي ميانگين سطح سرمي منيزيم به صورت روزانه در دو گروه اختلاف معني‌داري نداشت. نتيجه‌گيري: هر چند فراواني هيپومنيزيمي در هر دو گروه تحت بررسي بالا مي‌باشد، اما تفاوتي ميان استفاده از رانيتيدين وريدي يا پنتوپرازول وريدي جهت پيش‌گيري از بروز هيپومنيزيمي در كودكان بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه مشاهده نمي‌شود.