بررسي وضعيت و اثربخشي آموزش‌نامه‌‌هاي موجود در بخش‌هاي باليني از ديدگاه دانشجويان رشته‌ي پزشكي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند در پاييز سال 1395

مقدمه: دفترچه‌ي ثبت مهارت‌هاي عملكردي (Log book) يا آموزش‌نامه،‌ يكي از ابزارهاي ارزشيابي باليني باارزش به منظور نظارت بر ميزان تحقق اهداف آموزشي محسوب مي‌شود. هدف از انجام مطالعه‌ي حاضر، تعيين وضعيت و ميزان اثربخشي آموزش‌نامه‌‌هاي موجود در بخش‌هاي باليني از ديدگاه دانشجويان رشته‌ي پزشكي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند بود. روش‌ها: اين مطالعه توصيفي تحليلي بر روي 233 دانشجوي پزشكي كارآموز و كارورز در سال 1395 انجام شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسش‌نامه‌ي محقق ساخته متشكل از 4 سؤال دموگرافيك، 2 سؤال آگاهي و 10 سؤال نظرسنجي به صورت ليكرت چهار گزينه‌اي و 2 سؤال عملكرد بود كه روايي و پايايي آن تأييد شده بود. پرسش‌نامه توسط همه‌ي دانشجويان بخش‌هاي باليني به صورت خودايفا تكميل گرديد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي ضريب همبستگي Pearson و KruskalWallis در نرم‌‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين سني دانشجويان 1/45 ± 24/02 سال بود. ميانگين نمره‌ي آگاهي0/69 ± 0/70 از 2، ميانگين نمره‌ي نظرسنجي 7/60 ± 22/62 از 40 و ميانگين نمره‌ي عملكرد 0/71 ± 1/20 از 2 به دست آمد. 24/5 درصد دانشجويان انجام و تكميل آموزش‌نامه‌‌ را در يادگيري مهارت‌هاي بخش باليني، زياد و خيلي زياد مفيد دانستند. 70/8 درصد بيان كردند كه آموزش‌نامه‌‌هاي موجود نياز به بازنگري دارد. نتايج آزمون Pearson بين ميانگين نمره‌ي آگاهي با نظرسنجي (0/010= P) و عملكرد (0/030 = P) همبستگي معني‌داري را نشان داد. بر اساس نتايج آزمون KruskalWallis، اختلاف معني‌داري بين ميانگين نمره‌ي عملكرد در بخش‌هاي باليني مشاهده شد (0/030 = P). نتيجه‌گيري: آموزش‌نامه‌‌هاي موجود در بخش‌هاي باليني، كارايي لازم را در يادگيري مهارت‌هاي بخش باليني ندارد. بنابراين، با توجه به نقش آموزش‌نامه‌‌ در فرايند يادگيري دانشجويان، برگزاري كارگاه‌هاي آموزشي براي استادان و دانشجويان به منظور ارتقاي آگاهي و مهارت لازم براي طراحي و اجراي دقيق و بازبيني محتوا و فرايند اجرايي آن، ضروري به نظر مي‌رسد.