عنوان مقاله :
بررسي خصوصيات دموگرافيك و باليني كودكان مبتلا به Cutaneous leishmaniasis در سطح استان اصفهان طي سالهاي 94-1391
پديد آورندگان :
محمديان ، مهدي دانشگاه علوم پزشكي دزفول - دانشكدهي بهداشت - گروه پزشكي اجتماعي , وليپور ، علي اصغر دانشگاه علوم پزشكي آبادان - دانشكدهي پزشكي - كميته ي تحقيقات دانشجويي , رمضانپور ، جواد دانشگاه علوم پزشكي اصفهان , اسلامي فارساني ، سارا دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - دانشكدهي پزشكي - كميته ي تحقيقات دانشجويي , باقري ، پژمان دانشگاه علوم پزشكي فسا - مركز تحقيقات بيماري هاي غير واگير , آريايي ، محمد دانشگاه علوم پزشكي گلستان - مركز تحقيقات مديريت سلامت و توسعه اجتماعي , نوروزي ، سلمان دانشگاه علوم پزشكي ياسوج - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي تعيين كننده ي سلامت , محمديان هفشجاني ، عبداله دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكدهي بهداشت - گروه اپيدميولوژي و آمار زيستي
كليدواژه :
كودكان , Leishmaniasis , پيامد درمان , ايران
چكيده فارسي :
مقدمه:،Leishmaniasis يك بيماري انگلي است كه توسط تك ياختهاي از جنس Leishmania ايجاد و توسط پشهي خاكي منتقل ميشود. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي خصوصيات دموگرافيك و باليني كودكان مبتلا به Cutaneous leishmaniasis در سطح استان اصفهان بود.روشها: اين مطالعه، يك مطالعهي مقطعي بود. جامعهي اين مطالعه، كليهي كودكان با سن 5 ≥ سال مبتلا به Cutaneous leishmaniasis طي سالهاي 94-1391 در سطح استان اصفهان بودند. خصوصيات دموگرافيك و باليني بيماران به صورت تعداد و درصد ارايه شد. ميانگين سني بيماران بر اساس جنس با استفاده از آزمون t مقايسه گرديد. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از نرمافزار آماري SPSS انجام شد. يافتهها: از مجموع 1529 بيمار، 51/8 درصد را پسران، 56/0 درصد را افراد روستايي و 92/9 درصد را افراد ايراني تشكيل ميدادند. ميانگين ± انحراف سني بيماران 1/50 ± 2/71 سال بود. كوچكترين بيمار 2 ماهه بود. بيشترين تعداد بيماران در گروه سني يك سال (20/4 درصد) و كمترين تعداد در گروه سني كمتر از يك سال (5/6 درصد) قرار داشتند. شايعترين (91/8 درصد) گونهي انگل ايجاد كنندهي بيماري، Leishmania major بود. قطر زخم در 63/37 درصد از بيماران بيش از 2 سانتيمتر بود. در 11/2 درصد از بيماران، تعداد زخمها 4 ≤ بود. در كودكان بيمار، ناحيهي صورت شايعترين (33/7 درصد) محل ايجاد زخم بود.نتيجهگيري:با توجه به آندميك بودن بيماري در استان اصفهان، كودكان در اين منطقه در معرض خطر بالايي جهت ابتلا به بيماري ميباشند. بنابراين، بايد عمليات مبارزه با مخازن حيواني و پشهي ناقل بيماري به عنوان يك اولويت در جهت كنترل بيماري در نظر گرفته شود.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان