تعيين جهش ژن‌هاي gyrA و parC در جدايه‌هاي Pseudomonas Aeruginosa مقاوم به سيپروفلوكساسين در نمونه‌هاي زخم سوختگي در يزد

مقدمه: Pseudomonas aeruginosa  يكي از مهم‌ترين عوامل عفونت‌هاي بيمارستاني به ويژه در بخش سوختگي با درصد مقاومت بالا در برابر دارو مي‌باشد. يكي از مكانيسم‌هاي مقاومت در اين باكتري، جهش‌هاي كروموزومي در ناحيه‌ي Quinoloneresistancedetermining region (QRDR) ژن‌هاي كروموزومي مي‌باشد. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي جهش ژن‌هاي gyrA و parC در جدايه‌هاي Pseudomonas aeruginosa مقاوم به سيپروفلوكساسين در نمونه‌هاي زخم سوختگي بود.روش‌ها: تعداد 50 جدايه‌ي باليني Pseudomonas aeruginosa جدا شده از بيماران بستري در بخش سوختگي بيمارستان سوانح سوختگي شهيد صدوقي يزد تعيين هويت گرديد. جهت تعيين حداقل غلظت مهار كنندگي (Minimum inhibitory concentration يا MIC) سيپروفلوكساسين از روش Etest و براي بررسي جهش در ژن‌هاي gyrA و parC در جدايه‌هاي مقاوم به سيپروفلوكساسين، از روش Polymerase chain reactionsequencing (PCR-sequencing) استفاده شد.يافته‌ها: 62 درصد نمونه‌ها نسبت به آنتي‌بيوتيك سيپروفلوكساسين مقاوم بودند. جهش در gyrA در تمامي نمونه‌ها (100 درصد) و جهش در parC در 41 جدايه (82 درصد) از 50 جدايه ديده شد. فراوان‌ترين جهش در ژن gyrA تبديل T83I و در ژن parC تبديل S87L بود. هيچ گونه جهشي در جدايه‌هاي حساس يافت نشد.نتيجه‌گيري: جهش در منطقه‌ي تعيين شده‌ي مقاومت كينولوني، يكي از مهم‌ترين مكانسيم‌هاي مقاومت به فلوروكينولون در جدايه‌هاي باليني Pseudomonas aeruginosa مي‌باشد. با توجه به شيوع اين ژن‌ها، اين جهش‌ها نقش مهم و اساسي را در ايجاد مقاومت ايفا مي‌كنند.