تأثير مداخله‌ي تنظيم هيجان بر كيفيت زندگي، تنظيم هيجان شناختي و حملات تشنجي بيماران مبتلا به تشنج‌هاي غير صرعي

مقدمه: تشنج‌هاي غير صرعي، يك اختلال عصب‌شناختي با تركيبي از علايم نورولوژي و تعارض روان‌شناختي مي‌باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعيين ميزان اثربخشي مداخله‌ي تنظيم هيجان بر كيفيت زندگي، تنظيم شناختي هيجان و تعداد حملات تشنجي بيماران مبتلا به تشنج‌هاي غير صرعي در شهر اصفهان در سال 1394 بود. روش‌ها: اين پژوهش، مطالعه‌ي نيمه‌تجربي به همراه پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پي‌گيري است. از ميان بيماران مراجعه كننده به بيمارستان‌هاي نور و آيت‌ا‌له كاشاني اصفهان، تعداد 16 بيمار مبتلا به تشنج‌هاي غير صرعي انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه 8 نفري مورد و شاهد با ميانگين سني به ترتيب 29/71 و 31/14 سال تقسيم شدند. 12 جلسه‌ي 90 دقيقه‌اي مداخله‌ي درماني تنظيم هيجان به شيوه‌ي گروهي براي گروه مورد اجرا شد. داده‌هاي پژوهش با پرسش‌نامه‌هاي جمعيت‌شناختي محقق ساخته، كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني و تنظيم هيجان شناختي Garnfsky جمع‌آوري و با استفاده از آزمون Repeated measures ANOVA و نرم‌افزار SPSS تحليل شد. يافته‌ها: مداخله‌ي تنظيم هيجان، تفاوت معني‌داري در كيفيت زندگي، تنظيم هيجان شناختي و تعداد حملات تشنجي بين دو گروه مورد مطالعه در مراحل پس‌آزمون و پي‌گيري يك ماهه ايجاد نمود (0/05 P).نتيجه‌گيري: مداخله‌ي تنظيم هيجاني در بهبود ابعاد كيفيت زندگي، افزايش استفاده از راهبردهاي مثبت، كاهش استفاده از راهبردهاي منفي تنظيم شناختي هيجان و كاهش تعداد حملات تشنجي بيماران مبتلا به تشنج‌هاي غير صرعي اثرگذار بود.