بررسي وضعيت باليني، تشخيص، درمان و يافته‌هاي راديولوژيك در كودكان مبتلا به كيست هيداتيد در بيمارستان‌هاي الزهرا (س) و امام حسين (ع) اصفهان طي سال‌هاي 94-1387

مقدمه: بيماري كيست هيداتيد، يكي از بيماري‌هاي مشترك بين انسان و دام است كه اهميت آن به دليل ابتلا و آسيب اعضاي حساس و حياتي بدن مي‌باشد. با توجه به اين كه مطالعات محدودي در زمينه‌ي اين بيماري در كودكان ايران صورت گرفته بود، مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي كودكان مبتلا به كيست هيداتيد كه در دو مركز درماني ارجاعي جراحي كودكان شهر اصفهان بستري شده بودند، انجام شد.روش‌ها: 91 كودك زير 18 سال كه با تشخيص پاتولوژي و يا حين عمل كيست هيداتيد در طي سال‌هاي 94-1387 در بيمارستان‌هاي الزهرا (س) و امام حسين (ع) شهر اصفهان بستري شده بودند، وارد مطالعه شدند و مشخصات دموگرافيك، باليني، راديولوژيك و درماني بيماران از پرونده استخراج و جمع‌آوري شد.يافته‌ها: 51 نفر از بيماران مذكر بودند. شايع‌ترين گروه سني، 96 سال بود. 58.24 درصد بيماران، ساكن مناطق شهري بودند. شايع‌ترين محل درگيري ريه بود. علايم باليني شايع شامل درد شكم، تهوع، استفراغ، تب و سرفه بود. بيشترين درمان به صورت عمل جراحي درناژكيست بود. ميزان عود، 7.69 درصد بود. اغلب بيماران، داراي يك كيست با اندازه‌ي بيشتر از 50 ميلي‌متر بودند. اندازه‌ي بيشتر از 110 ميلي‌متر، شيوع كمي داشت.نتيجه‌گيري: با توجه به اطلاعات به دست آمده از مطالعه‌ي حاضر، بيماري كيست هيداتيد از سنين6 سال به بالا در كودكان شايع مي‌باشد و در سنين زير 3 سال، نادر است. بيماري در جمعيت روستايي به نسبت شايع‌تر است. در سنين كودكي بر خلاف بزرگ‌سالي، درگيري ريه بيشتر از كبد مي‌باشد.