اثرات محفاظتي پودر باميه (Abelmoschus esculentus) بر تغييرات هيستومورفومتري بيضه و شاخص‌هاي اسپرمي موش صحرايي ديابتي شده با جيره‌ي پرچرب و استرپتوزوتوسين

مقدمه: ديابت، منجر به اختلال در توانايي توليد مثل جنسي نر مي‌شود. پودر باميه، داراي اثرات ضد ديابتي، آنتي‌اكسيداني و محافظتي مي‌باشد. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي اثرات پودر باميه بر تغييرات بافت موش‌هاي صحرايي مبتلا به ديابت شده توسط جيره‌ي پرچرب و استرپتوزوتوسين ‌بود.روش‌ها:25 سر موش صحرايي به‌صورت تصادفي به 5 گروه شامل گروه‌هاي شاهد، مبتلا به ديابت، مبتلا به ديابت/پودر باميه (200 ميلي‌گرم/كيلوگرم)، مبتلا به ديابت/متفورمين (200 ميلي‌گرم/كيلوگرم) و پودر باميه (200 ميلي‌گرم/كيلوگرم) تقسيم شدند. ديابت، توسط رژيم غذايي پرچرب به ‌مدت 4 هفته و تزريق استرپتوزوتوسين (35 ميلي‌گرم/كيلوگرم) القا شد. گروه‌ها، به‌ مدت 4 هفته مورد تيمار قرار گرفتند. پس از تيمار، ميزان قند خون، ميزان هورمون تستوسترون، پارامترهاي اسپرمي و هيستومورفولوژي بيضه مورد بررسي قرار گرفت.يافته‌ها: القاي ديابت، موجب كاهش هورمون تستوسترون، حركت، تعداد و زنده‌ماني اسپرم شد. كاهش معني‌دار تعداد سلول‌هاي اسپرماتوگوني، اسپرماتوسيت اوليه، سرتولي و ليديگ، قطر لوله‌هاي اسپرم‌ساز و ضريب اسپرميوژنز در گروه مبتلا به ديابت در مقايسه با گروه شاهد مشاهده گرديد (P 0/05). در حالي كه تيمار با پودر باميه به‌صورت قابل توجهي اثرات مضر ديابت بر بافت بيضه و پارامترهاي اسپرم در موش‌هاي صحرايي را بهبود بخشيد. نتيجه‌گيري:رژيم غذايي حاوي پودر باميه در موش‌هاي صحرايي مبتلا به ديابت شده توسط جيره‌‌ي پرچرب و استرپتوزوتوسين موجب بهبود هورمون تستوسترون، شاخص‌هاي اسپرم و همچنين، بهبود اختلالات ساختاري ناشي از ديابت در سيستم توليد مثلي نر مي‌شود.