ارزيابي ميزان خطاي محاسبات دز سيستم طراحي درمان در ريه هنگام درمان با الكترون به روش Three-Dimensional Conformal Radiation Therapy (3D-CRT)

مقدمه: محاسبات دقيق دز در نواحي ناهمگن بدن مانند ريه، مي‌تواند براي سيستم‌هاي طراحي درمان پيچيده باشد. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي ميزان خطاي سيستم طراحي درمان (Treatment planning system يا TPS) از نوع Targeted ImageGuided Radiation Therapy (TiGRT TPS) در محاسبه‌ي توزيع دز الكترون‌ها در بافت ريه هنگام درمان با الكترون به روش 3dimensional conformal radiation therapy (3D-CRT) بود.روش‌ها: تكنيك تابش مستقيم الكترون با انرژي 10 مگاالكترون‌ولت، با استفاده از TPS بر روي تصاوير Computed tomography scan (CT scan) فانتوم Rando اجرا شد. سپس، فانتوم مطابق با تكنيك مورد نظر با دستگاه Siemens Primus تحت تابش قرار گرفت. اندازه‌گيري دز با استفاده از دزيمترهاي ترمولومينسانس (Thermo luminescent dosimeter100 يا TLD-100) LiF در ريه انجام شد. سپس، مقادير دز محاسبه شده با TPS و نتايج حاصل از اندازه‌گيري با هم مقايسه شد.يافته‌ها: كمينه و بيشينه‌ي درصد خطاي محاسبات توزيع دز توسط TPS در مقايسه با مقادير مربوط به اندازه‌گيري‌هاي انجام شده، به ترتيب در مرز بين ديواره‌ي قفسه‌ي سينه ريه (0.86 درصد) و انتهاي ريه (76.14 درصد) رخ داد.نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد TPS قادر به اجراي برخي از تصحيحات مربوط به ناهمگني‌ها هنگام الكترون‌درماني نيست. در اين مطالعه، ناهمگني‌ها شامل استخوان‌هاي دنده و بافت ريه بود. خطاهاي محاسبه شده، ممكن است در نتيجه‌ي در نظر نگرفتن توليد پرتوهاي ثانويه و پراكندگي متعدد الكترون‌ها هنگام برخورد الكترون با استخوان‌هاي دنده و همچنين، آلودگي به پرتوي ايكس در انتهاي برد الكترون‌ها باشد. بنابراين، محاسبات توزيع دز پرتوهاي الكتروني كه توسط TPS در بافت ريه انجام شد، با عدم قطعيت همراه است.