فراواني تداخلات دارويي در بيماران بخش‌هاي مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان الزهراي (س) اصفهان

مقدمه: ميزان مرگ و مير در بيماران با تداخلات دارويي در حال افزايش مي‌باشد. بيماران بخش‌هاي مراقبت‌هاي ويژه، به دلايل گوناگون شامل اختلال جذب، متابوليسم كاهش يافته و نارسايي كليه كه در اين بيماران شايع است، در معرض خطر تداخلات دارويي مي‌باشند. از اين رو، مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي فراواني تداخلات دارويي در بيماران بستري در بخش‌هاي مراقبت‌هاي ويژه انجام شد.روش‌ها: در اين مطالعه‌ي گذشته‌نگر، دستورهاي دارويي 195 بيمار بستري در بخش‌هاي مراقبت‌هاي ويژه‌ي بيمارستان الزهراي (س) اصفهان بررسي شدند. تداخلات دارويي با استفاده از نرم‌افزار LexiComp on Desktop و كتاب Drug Interaction Facts تعيين شدند. آناليز آماري با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام شد.يافته‌ها: فراواني و ميانگين تداخلات دارويي به ترتيب 88.2 درصد و 9.88 ± 10.49 بودند. ارتباطات معني‌داري بين تعداد تداخلات دارويي و سن، مدت بستري در بيمارستان، و تعداد داروهاي تجويز شده و پزشكان وجود داشت (0.01 P). ميانگين تداخلات دارويي خفيف، متوسط و شديد در بيماران بستري در بخش‌هاي مراقبت‌هاي ويژه، به ترتيب 2.16 ± 1.63، 7.80 ± 8.05 و 0.01 ± 0.81 بود.نتيجه‌گيري: تداخلات دارويي مهم به عنوان خطرهاي احتمالي سلامت در بيماران بخش‌هاي مراقبت‌هاي ويژه شايع بودند. تعيين تداخلات دارويي، جايگزين كردن داروي تداخل كننده با ساير داروها در حد امكان، هشدار دادن در مورد داروهاي به شدت تداخل كننده و كاهش تعداد داروهاي تجويز شده، مي‌تواند تعداد تداخلات دارويي بالقوه را كاهش دهد و عوارض جانبي ناشي از آن‌ها را به حداقل برساند.