مقايسه‌ي اثر افزودن نيتروگليسيرين، دگزامتازون و دارونما به ليدوكائين در بي‌حسي ناحيه‌اي داخل وريدي: يك مطالعه‌ي باليني تصادفي

مقدمه: چندين مطالعه در مورد اثرات افزودن هر يك از داروهاي نيتروگليسيرين و دگزامتازون به ليدوكائين، بر كيفيت بي‌حسي ناحيه‌اي داخل وريدي انجام شده است. با اين حال، مطالعه‌اي در مورد مقايسه‌ي اثرات افزودن اين دو دارو به اين منظور انجام نشده است. مطالعه‌ي حاضر، به منظور مقايسه‌ي اثرات افزودن نيتروگليسيرين يا دگزامتازون به ليدوكائين بر كيفيت بيهوشي ناحيه‌اي داخل وريدي طراحي گرديد. روش‌ها: در يك مطالعه‌ي كارآزمايي باليني تصادفي دو سو كور، 90 بيمار با درجات بيهوشي I و II بر اساس American Society of Anesthesiologists (ASA) كانديداي عمل جراحي انتخابي دست و ساعد، به طور تصادفي وارد يكي از سه گروه ليدوكائين (ليدوكائين + دارونما)، دگزامتازون (ليدوكائين + دگزامتازون) و نيتروگليسيرين (ليدوكائين + نيتروگليسيرين) شدند. زمان شروع بلوك‌هاي حسي و حركتي و از بين رفتن آن‌ها، زمان شروع درد تورنيكه، ميزان مواد مخدر مورد نيازدر طي ريكاوري بيماران و عوارض جانبي احتمالي، ثبت و در سه گروه مقايسه شد. يافته‌ها: شروع بلوك حسي و حركتي در گروه‌هاي دگزامتازون و نيتروگليسيرين در مقايسه با گروه ليدوكائين سريع‌تر بود (0/050 P). زمان از بين رفتن بلوك حسي و حركتي، به طور واضحي در گروه دگزامتازون طولاني‌تر بود و مصرف مخدر نيز در اين گروه در مقايسه با دو گروه ديگر كمتر بود (0/050 P). اختلاف معني‌داري از نظر شروع درد تورنيكه بين سه گروه وجود نداشت (0/050 P). از نظر سن، جنس و مدت زمان عمل جراحي، اختلاف معني‌داري بين سه گروه وجود نداشت (0/050 P). نتيجه‌گيري: افزودن دگزامتازون به ليدوكائين در بي‌حسي ناحيه‌اي داخل وريدي، كيفيت بي‌حسي را بيش از نيتروگليسيرين و دارونما بهبود مي‌بخشد.