اثر آديپوران بر فعاليت كاسپاز 3، ماتريكس متالوپروتئينازهاي 2، 9 و آنژيوژنز در سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي مشتق از مغز استخوان موش صحرايي

مقدمه: امروزه استفاده از سلول‌هاي بنيادي يك گزينه‌ي مناسب جهت درمان بسياري از بيماري‌ها مي‌باشد، اما بقاي پايين و تعداد كم سلول‌هاي بنيادي پيوند شده، مهم‌ترين مانع در سلول‌درماني مي‌باشند. در سال‌هاي اخير، پيش تيمار سلول‌هاي بنيادي با تركيبات شيميايي و دارويي، كارايي اين سلول‌ها در درمان را افزايش داده است. در اين مطالعه، اثر آديپوران (AdipoRon)، آگونيست گيرنده‌ي آديپونكتين، بر فعاليت كاسپاز 3، آﻧﺰيم‌ﻫﺎي ﻣﺎﺗﺮيكس ﻣﺘﺎﻟﻮﭘﺮوتئيناز-2 (Matrix metalloproteinases-2 يا MMP-2)، MMP-9 و آنژيوژنز در Mesenchymal stem cells (MSCs) مشتق از مغز استخوان موش صحرايي بررسي گرديد. روش‌ها: MSCs با غلظت‌هاي مختلف آديپوران به مدت 24 ساعت تيمار گرديدند. بيان ژن‌هاي عامل رشد اندوتليال عروقي (Vascular endothelial growth factor يا VEGF)، آنژيوپويتين-2 (Angiopoietin-2 يا Ang-2) و Ang-4 با استفاده از Real-time polymerase chain reaction (Real-time PCR) اندازه‌گيري گرديد. ﻓﻌﺎليت آﻧﺰيم‌ﻫﺎي MMP-2 و MMP-9 با روش زايموﮔﺮافي بررسي شد. اندازه‌گيري فعاليت كاسپاز 3 از طريق آزمون آنزيمي ارزياﺑﯽ شد. يافته‌ها: نتايج Real-time PCR نشان داد كه آديپوران بيان VEGF را به طور قابل ملاحظه‌اي نسبت به گروه شاهد افزايش داد، اما تأثيري بر بيان ژن‌هاي Ang-2 و Ang-4 نداشت. ﻓﻌﺎليت MMP-2 و MMP-9 در نمونه‌هاي تيمار شده با آديپوران نسبت به نمونه‌ي شاهد افزايش داشت. فعاليت كاسپاز 3 در سلول‌هاي تيمار شده با آديپوران در مقايسه با گروه شاهد كاهش يافت. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين مطالعه، احتمال مي‌رود پيش تيمار MSCs با آديپوران قبل از پيوند، بتواند بقا و مهاجرت اين سلول‌ها را از طريق افزايش بيان VEGF، افزايش فعاليت MMP-2 و MMP-9 و مهار فعاليت آنزيمي كاسپاز 3 بهبود دهد.